پدیدۀ شوم و گسترده در ایران: خودکشی!
زندگی زیر سایه ظلم و ستم، محرومیت ها و محدودیت ها، فشارهای خانواده و جامعه، زورگویی و تجاوز، احساس پوچی و بیهودگی، فقر گسترده، ناکامی، بیکاری، آرزوهای به ثمر ننشسته و نادیده گرفته شده و هزران معضلی که در ایران امروز جلوه گری میکند فاجعه غمبار خودکشی را به یک سونامی تبدیل نموده است بطوریکه روند روز افزون آن را شاهد هستیم بویژه در میان اقوام و ملیت های مختلف ایران چرا که استان ها، شهر ها و روستا های کوچک تمامی کمبود های یاد شده را هر روز و بیش از پیش با گوشت، پوست و خون خویش لمس میکنند، در حقیقت: فقدان مدیریت و خودکامگی دولتمردان، ملت ایران را بسوی خودکشی هدایت می کند!. زیرا عدم توجه مسئولین در دولت جمهوری اسلامی ایران نسبت به مردم و مشکلات آنان و نیز فقدان سازمان ها، نهاد های اجتماعی، کمک رسان و عدم حمایت دولت نسبت به قشر آسیب پذیر، از برجسته ترین شاخصه های این فاجعه است.
خودکشی‌های جمعی یکی دیگر از پیامد های این پدیده شوم است که مرزهای ایران را در نوردیده است تا انجا که نهادهای مسئول، گزارش دقیقی از آمار خودکشی و یا مرگ و میر ناشی از آن را انتشار نداده و نمی دهند زیرا بازتاب اینگونه اخبار یکی از « خطوط قرمز » نظام محسوب می شود،اما ابعاد خودکش بقدری گسترش یافته است که مقامات هم بعنوان” اپیدمی“ و” بحران “ از ان یادکرده و اعلام می کنند:
سن خودکشی به مرز ۱۲سال رسیده است.
فقط خردادماه، و در بین اقوام ایرانی:22 نفر خودکشی کردند!.
بیشتر بدانیم: ”بهزاد مصطفی پور“۲۰ ساله اهل پیرانشهر خود را حلق آویز کرد، ”امید ظهرابی“۲۰ساله اهل بوکان بە دلایل نامعلومی خود را حلق آویز کرد ، ”سارا اسماعیلی“١٧ سالە اهل پیرانشهربە دلیل ازدواج اجباری خود را کشنت، ”هایدە عزیز پور“ ١٧ سالە اهل بوکان بە دلیل اختلافات خانوادگی خودکشی کرد، ”گلپری امیری“ بانوی جوان اهل کرمانشاه بدلیل اختلاف با همسر، خود را دار زد، ” مهین محمدی“ بانوی جوان اهل آبادانان، بە دلیل اختلافات خانوادگی خودکشی کرد، ”سوما خدری“١٩ سالە اهل بانه، در اثر یک ازدواج اجباری خودکشی کردە است، زهرا شریفی٢۵ سالە اهل ایلام، بە دلیل اختلاف خانوادگی بە زندگی خود پایان داد، ”آنا صید میرزایی“٢۴ سالە اهل آبدانان ایلام بە دلیل افسردگی خود را حلق آویز کرد، ”دلنیا طاهری“ ١٣سالە اهل سقز بە دلیل بدرفتاری نامادریش خود را حلق آویز کرد، ”فرید عزیزی“ ١٧سالە اهل سنندج بە دلیل فقرخانواده، خود را حلق آویز کرد، ”آرمان رحمانی“ جوان٢٧ سالە سنندجی بە دلیل فشار نهادهای امنیتی خود را کشت، ”مسعود رسول پور“۱۷ ساله اهل بوکان بە دلیل مشکلات مالی خود را حلق آویز کرد، ”ژیلا مظفری“ ٢۵ سالە اهل کامیاران در اثر مشکلات خانوادگی خود را حلق آویز کرد،” آرش محبی“ ۱۷ ساله اهل هرسین بە دلیل مشکلات خانوادگی خود را حلق آویز کرد،، ”فائزە حمزەپور“ ئختر١۴ سالە اهل شین آباد به دلیل اختلافات خانوادگی خودکشی کرد، ”روناک گلابی“ ۴۶ سالە اهل پیرانشهر کە پیشتر اقدام بە خودسوزی نمودە بود، جان سپرد، ”شوان کریمی“ دکتر جوان اهل سنندج بە دلیل فشار و مشکلات اجتماعی خود را حلق آویز کرد، ”عمران میرکازهی“زندانی جوان اهل سراوان بعلت بلاتکلیفی درازمدت پرونده و عدم توجه رئیس زندان اقدام به خودکشی کرد و ”روپاک حیدری“ زن جوان اهل کامیاران نیز یک هفتە قبل از ازدواج و پس از ضرب و شتم توسط پدر و برادرش خود را حلق آویز کرد.
چه کسی پاسخگوست؟ دولتمردان مدعی پایبندی به آسلام و انسانیت، حقوق شهروندی، انساندوستی و … پاسخ دهند که موارد فوق با کدام یک از موازین و باورهای آنان منطبق است؟
اعضای کمیته دفاع از حقوق اقوام و ملل ایرانی، نقض مواد ۲-۳-۷-۱۶-۲۲-۲۳-۲۵-۲۶ اعلامیه جهانی حقوق بشر، نقض اصول مندرج در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران (اصول ۳-۲۰-۲۱-۴۳) و اهداف ۱۷گانه سند ۲۰۳۰ یونسکو بویژه اهداف ۱-۲-۸ را اعلام داشته و برای رهائی از این پدیده شوم که حاصل فقر، بی قانونی و عدم امنیت زندگی در ایران میباشد. خواهان اجرائی شدن هر چه سریعتر موارد یاد شده هستند.
1146
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از حقوق اقوام و ملل ایران
