اطلاعیه شماره ۱۰۲۵ کمیته دفاع از حقوق زنان در خصوص دختران و زنان ایرانی محروم از امنیت و حمایت قانون
دختران و زنان ایرانی همچنان محروم از امنیت و حمایت قانونی اند
حقوق زنان در ایران امروز به جد نادیده گرفته می شود و بهنگام تجاوز از هر حمایت قانونی محرومند.
ترس از تکرار سرنوشت ریحانه ها، افسانه ها، نازنین ها و ملوک ها، تشویش آزار دیده ها، هراس از آبروی برباد رفته، در مقابل فقدان قوانین حمایتی و در مواردی هم حمایت و پشتیبانی قانون گذاران از فرد متجاوز، زنان ایران را خلع سلاح و مجبور به سکوت کرده است.
بعد از تجاوز به 41 زن و دختر در ایرانشهر، بسیاری از آنان حتی اقدام به طرح شکایت هم نکردند، روح و جسم آنان بقدری آسیب دیده است که دیگر نمی توانند تهمت های قانون گذار را نیز تحمل کنند، قانون گذرانی مانند نماینده خمینی شهر در مجلس شورای اسلامی که بعد از تجاوز به دختربچه افغان، تجاوز به کودک را انکار کرده گفت: بچه کوچک را به طرق مختلف می‌شود رفع بکارت کرد.
فرماندار ایرانشهراز تعیین تعداد دقیق خودداری کرده است اما مولوی طیب ملازهی، امام جمعه ایرانشهر، درباره منبع آمار ۴۱ نفری به آن اشاره کرده و گفته است این رقم آخرین آماری است که «اداره آگاهی ایرانشهر» براساس اعترافات فرد دستگیر شده به خانواده یکی از قربانیان داده است و فاطمه فاضلی، مدیرکل امور بانوان و خانواده استانداری سیستان و بلوچستان، در مصاحبه با کانال خبری ندای زاهدان گفته است: «بر اساس اخبار و یافته‌ها چندین نفر از دختران ایرانشهری قربانی این حادثه شوم شده‌اند که تنها تعدادی جسارت این را یافته اند که از رنج حادثه سخن بگویند»،
اما به خاطر داریم : نازنین فاتحی دختر 19 ساله‌ای راکه متهم به قتل بود و قضاتی که محاکمه او را به عهده داشتند با اکثریت آرا وی 
را به اعدام محکوم کردند اما دیوان عالی این حکم را نقض کردو او پس از 2 سال تحمل حبس، از اتهام قتل عمد تبرئه، با پرداخت دیه (به وسیلهٔ کمک‌های مردمی) آزاد شد، نازنین حتی پس از آزادی نیز با شرایطی بسیار بد، همراه با سه خواهر و برادر کوچکش در یک آلونک در وسط بیابان زندگی میکند و امکان بروز چنین مشکلاتی در آینده نیز برای او و یا یکی از خواهرهایش وجود خواهد داشت، او می گوید: روز حادثه سه پسر جوان به قصد تجاوز به او و برادر زاده 15ساله اش حمله کردند و او در دفاع و فرار مجبور شده به یکی از آنها چاقو بزند.چون کسی به کمک آنها نیامد، در یک لحظه چاقو را از جیب خود در آورده و ضربه ای به دست یکی از “پسرها “ زدم و فرار کردیم اما آنان دوباره آمدند و من هم با همان چاقو یک ضربه به سینه یکی از پسرها زدم که باعث مرگش شد.”
افسانه
نوروزی نمونه ای دیگر: قتل، عصر روز یک شنبه 15 تیر ماه 1376 در ویلای شماره 14 ارم جزیره کیش اتفاق افتاد، قاتل افسانه نوروزی:۳۳ ساله، مادر سه فرزند و مقتول بهزاد مظفر مقدم سروان حفاظت اطلاعات، در مسیر دادرسی با اینکه همه شواهد مبنی بر دفاع از ناموس به نفع افسانه بود، اما به دلیل آن که بهزاد فردی از نهادهای امنیتی بود پرونده پیچ خورد و در نهایت افسانه به اعدام محکوم شد، بعد از آن، مطبوعات وارد عمل شدند و با گزارش هایی که منتشر کردند توانستند حکم را متوقف کنند. اما تا آزادی کامل افسانه هشت سال زمان به درازا کشید تا ادعای دفاع او پذیرفته و با پرداخت دیه آزاد شود.
و 
یا ریحانه جباری ملایری را که سخن گفت و اعدام شد: دختری که در اوج جوانی برای دفاع از تن و روحش محکوم به اعدام شد. ریحانه در سن ۱۹ سالگی به جرم قتل مرتضی عبدالعلی سربندی ۴۷ ساله، که قصد تجاوز به او را داشت بازداشت و محاکمه شد، خانواده مرتضی سربندی که پزشک و کارمند وزارت اطلاعات بود تا آخرین لحظه و حتی در پای چوبه دار از ریحانه درخواست انکار تجاووز داشتند تا از اعدام نجات یابد.
ملوک هم وقتی از کارگاه قالیبافی به خانه‌اش در حومه قوچان باز می‌گشت،4 جوان را سر راه خود دید که به “قصد تعرض” پیش آمدند، در این کشمکش مانتو و چادرش پاره شد، اما از چاقوی قالیبافی “برای دفاع” کمک گرفت و یکی از مردان زخمی در بیمارستان جان داد، اولین قاضی ادعایش را نپذیرفت و به جرم قتل عمد، حکم به اعدام داد ولی این دفاعیه در دادگاه تجدید نظر 6 سال زندان و210 میلیون تومان دیه را به همراه خود داشت.
با توجه به ماده 3 اعلامیه جهانی حقوق بشر (حق امنیت زندگی) ما فعالان مدافع حقوق زنان ضمن اعلام مخالفت با هرگونه اعدام با هر وسیله و یا هر اتهام و بهانه ای، بخصوص زندان، دستگیری و اعدام زنانی که برای دفاع از خود مرتکب قتل میشوند، بار دیگر صدای رسای در گلو مانده دختران و زنان ایرانشهر شده و فریاد میزنیم
“نه به تجاوز” و “نه به سکوت در برابر متجاوزین“.
1025
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از حقوق زنان
را به اعدام محکوم کردند اما دیوان عالی این حکم را نقض کردو او پس از 2 سال تحمل حبس، از اتهام قتل عمد تبرئه، با پرداخت دیه (به وسیلهٔ کمک‌های مردمی) آزاد شد، نازنین حتی پس از آزادی نیز با شرایطی بسیار بد، همراه با سه خواهر و برادر کوچکش در یک آلونک در وسط بیابان زندگی میکند و امکان بروز چنین مشکلاتی در آینده نیز برای او و یا یکی از خواهرهایش وجود خواهد داشت، او می گوید: روز حادثه سه پسر جوان به قصد تجاوز به او و برادر زاده 15ساله اش حمله کردند و او در دفاع و فرار مجبور شده به یکی از آنها چاقو بزند.چون کسی به کمک آنها نیامد، در یک لحظه چاقو را از جیب خود در آورده و ضربه ای به دست یکی از “پسرها “ زدم و فرار کردیم اما آنان دوباره آمدند و من هم با همان چاقو یک ضربه به سینه یکی از پسرها زدم که باعث مرگش شد.”
نوروزی نمونه ای دیگر: قتل، عصر روز یک شنبه 15 تیر ماه 1376 در ویلای شماره 14 ارم جزیره کیش اتفاق افتاد، قاتل افسانه نوروزی:۳۳ ساله، مادر سه فرزند و مقتول بهزاد مظفر مقدم سروان حفاظت اطلاعات، در مسیر دادرسی با اینکه همه شواهد مبنی بر دفاع از ناموس به نفع افسانه بود، اما به دلیل آن که بهزاد فردی از نهادهای امنیتی بود پرونده پیچ خورد و در نهایت افسانه به اعدام محکوم شد، بعد از آن، مطبوعات وارد عمل شدند و با گزارش هایی که منتشر کردند توانستند حکم را متوقف کنند. اما تا آزادی کامل افسانه هشت سال زمان به درازا کشید تا ادعای دفاع او پذیرفته و با پرداخت دیه آزاد شود. 
یا ریحانه جباری ملایری را که سخن گفت و اعدام شد: دختری که در اوج جوانی برای دفاع از تن و روحش محکوم به اعدام شد. ریحانه در سن ۱۹ سالگی به جرم قتل مرتضی عبدالعلی سربندی ۴۷ ساله، که قصد تجاوز به او را داشت بازداشت و محاکمه شد، خانواده مرتضی سربندی که پزشک و کارمند وزارت اطلاعات بود تا آخرین لحظه و حتی در پای چوبه دار از ریحانه درخواست انکار تجاووز داشتند تا از اعدام نجات یابد. 
