ماده 3 اعلامیه جهانی حقوق بشر
هر فردی حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی دارد.
ماده 16 اعلامیه جهانی حقوق بشر
1. مردان و زنان بالغ، بدون هیچ گونه محدودیتی به حیث نژاد، ملیت، یا دین حق دارند که با یکدیگر زناشویی کنند و خانواده ای بنیان نهند. همه سزاوار و محق به داشتن حقوقی برابر در زمان عقد زناشویی، در طول زمان زندگی مشترک و هنگام فسخ آن هستند.
2. عقد ازدواج نمیبایست صورت بندد مگر تنها با آزادی و رضایت کامل همسران که خواهان ازدواجند.
3. خانواده یک واحد گروهی طبیعی و زیربنایی برای جامعه است و سزاوار است تا به وسیله ی جامعه و «حکومت» نگاهداری شود.
خانه و جامعه بایستی برای زنان ایرانی، امن باشد
خانه که باید امن ترین مکان برای زنان باشد، گاه با کمک قوانین مردسالارانه به خطرناکترین مکان برای ایشان تبدیل می شود.
قتل های ناموسی هم پدیدۀ ویرانگری است که به پشتیبانی قوانین مجازات اسلامی (نمونه مواد 61 و 630 قانون مجازات اسلامی) و مقرراتی که این قتل ها را توجیه و یا حتی حمایت می کند، رخ می دهد .
طبق ماده 61 قانون مجازات اسلامی
هرکس در مقام دفاع از نفس یا عرض، یا ناموس، یا مال خود یا دیگری و یا آزادی تن خود یا دیگری در برابر هرگونه تجاوز فعلی و یا خطر قریب الوقوع عملی انجام دهد که جرم باشد، در صورت اجتماع شرایط زیر، قابل تعقیب و مجازات نخواهد بود :
1. دفاع با تجاوز و خطر متناسب باشد .
2. عمل ارتکابی بیش از حد لازم نباشد.
3. توسل به قوای دولتی بدون فوت وقت عملا ممکن نباشد و یا مداخله قوای مذکور در رفع تجاوز و خطر موثر واقع نشود .
ماده 630 قانون مجازات اسلامی
هر گاه مرد همسر خود را در حال زنا با مرد اجنبی مشاهده کند و علم به تمکین زن داشته باشد، می تواند در همان حال آنان را به قتل برساند و در صورتی که زن مکره باشد ، فقط مرد را می تواند به قتل برساند. حکم ضرب و جرح در این مورد نیز مثل قتل است.
در جوامع مرد سالار، زنان انواع گوناگون خشونت را در سرتاسر چرخۀ زندگی خود تجربه می کنند
ما فعالین حقوق بشر خواهان لغو و عدم حمایت این گونه قوانین خشونت آمیز از سوی دولتمردان هستیم .
399
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از حقوق زنان
