آزار زنان در ایران؛ پدیده ای برنامه ریزی شده، شایع، رایج، مستمر با ابعادی گسترده،

امّا بدون پاسخگوئی و مجازات!.

۶۶ درصد زنان ایران ازآغاز زندگی مشترک تا کنون، حداقل یکبار مورد خشونت قرار گرفته ‏اند، و این آخرین آمار ارائه شدۀ خشونت علیه زنان « در ۲۸ مرکز استان» توسط پژوهشگران جمهوری اسلامی است، اما گزارش های خبری نشان میدهد که آمار منتشره منطبق با یک هزارم واقعیت، حتی در محدود خانواده ها نیز، نمی باشد. 

زیرا: زن آزاری در جمهوری اسلامی مساله ای خانوادگی نیست، بلکه یک امر اجتماعی، قانونی و نهادینه شده است،  تجاوزبه دختران خردسال تحت نام ازدواج نوعی ازین خشونت قانونی است، محروم نمودن زنان، دختران و حتی دختربچه ها از بازی، ورزش، رقص و فعالیتهای هنری- فرهنگی بخش دیگری از خشونت سیستماتیک علیه زنان است.

محروم کردن زنان از حق کار، حق طلاق، حق سفر، حجاب اجباری، شلاق، سنگسار، قتلهای ناموسی به جرم “بی عفتی”، اسید پاشی بصورت زنان بدحجاب، تحقیر و توهین های سیتماتیک علیه بانوان ایران توسط نیروهای بسیج، گشت ارشاد، تریبونهای مختتلف از منبر و محراب و یا  رسانه های دولتی ، … از مصادیق خشونت دولتی و قانونی است .

خشونت علیه زنان در ایران امری شخصی و خانوادگی نیست،

امری آموزشی، دولتی و ایدئولوژیک است.

شهیندخت ملاوردی، معاون رییس جمهوری ایران در امور زنان و خانواده، میگوید : قوانین کشور قادر به رفع خشونت علیه زنان نیست کلیه تلاش های دولتی و قانونی به منظور رفع خشونت از زنان با شکست و بن بست روبرو شده اند.

و ما می پرسیم اصولا، تلاشی هم در اینمورد انجام شده است؟ چگونه، کِی؟ کُجا؟

آیا میدانید؟خشونت علیه زنان از منزل و خیابان تا کوچه و بیابان به اشکال گوناگون رخ می‌دهد از توهین،هتک حرمت، ازدواج زودهنگام، استثمار عاطفی و جنسی در منازل، محافل، محل کار، طلاق قهری، حضانت، تبعیض جنسیتی و… مواردی که شرایط زندگی اجتماعی زنان را با چالش روبر‌و، بسیار سخت و طاقت‌فرسا کرده است؟

اعضای کمیته دفاع از حقوق زنان با آگاهی بر اینکه خشونت علیه زنان یک نابرابری تاریخی است، بر اساس ماده 3 اعلامیه حذف خشونت علیه زنان، هر گونه اذیت و آزار اعم از دولتی، عقیدتی، آموزشی، روانی، فیزیکی، حقوقی، جنسی، اقتصادی، فکری، زبانی و …، نسبت به بانوان را نقض حقوق بشردانسته و اعلام میدارند که:

اعمال خشونت‌های مزمن علیه زنان، فرصت‌هایی را که آنان برای به دست آوردن برابری‌های حقوق اجتماعی، سیاسی و اقتصادی در جامعه دارند، نابود می کند.

      890

کانون دفاع از حقوق بشر در ایران

کمیته دفاع از حقوق زنان

ماده 3 اعلامیه حذف خشونت علیه زنان : زنان بطور برابر حق برخورداری از آزادی های اساسی در عرصه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، مدنی، و همه عرصه های دیگر را دارند از جمله: حق زندگی، حق برابری،  حق آزادی و امنیت شخصی،حق حمایت قانونی مساوی، حق آزادی از هر نوع تبعیض، حق بهره وری از بالاترین میزان ممکن سلامت جسمی و روانی، حق شرایط عادلانه و رضایت بخش برای کار، حق امنیت کامل در برابر هرنوع شکنجه و آزار جسمی و روحی.