معضل ریزگردها، خشک شدن تالابها و نابودی جنگلهای زاگرس نشانه بی کفایتی و نالایقی مسئولین حفاظت از محیط زیست در ایران
متاسفانه روز به روز خطر خشکیدن خلیج گرگان و هجوم ریزگرد ها به شمال ایران در حال افزایش است. خلیج گرگان در سال 1354 به همراه تالاب میانکاله و لپوی زاغمرز (در استانهای گلستان و مازندران) به عنوان نخستین مجموعه تالاب بین‌المللی جهان در فهرست تالابهای کنوانسیون رامسر به ثبت رسید تا ثابت شود نه فقط این خلیج، بلکه نواحی اطراف آنن شامل شبه جزیره میانکاله (پناهگاه حیات‌وحش) و تالاب بین‌المللی گُمیشان یک مجموعه ارزشمند زیست‌محیطی است .در اینن منطقه کم شیب پسروی 500 متری دریا گردشگری و صیادی را از رونق انداخته و اکنون سواحل استان گلستان به جای اینکهه مکانی برای گردشگری، آبتنی تابستانی و صید ماهی زمستانی باشد، به محلی برای رویش بوته های صحرایی تبدیل شده استت و اگر جلوی این روند گرفته نشود مناطق شمالی ایران نیز با معظل ریزگرد ها مواجه خواهند شد.
تالابهای کشور به علت تغییرات اقلیمی و دخالت های انسانی در وضعیت قرمز قرار دارند. بر طبق کنوانسیون رامسر که در سال ۱۹۷۵ جنبهٔ قانونی یافت. این معاهده کشورهای عضو را ملزم به تعیین و حفظ تالابهای با اهمیت بین‌المللی و تشویق به استفاده خردمندانه از آنها می‌نماید.همچنین این کنوانسیون بر حفاظت و بهره‌برداری معقول از تالابها به خصوص در جهت فراهم ساختن زیستگاهی برای پرندگان آبزی تأکید می‌کند.
در مجموع ۳۵ تالاب در قالب ۲۴ عنوان ثبت شده در کنوانسیون رامسر وجود دارد که متاسفانه حال و روز چندان خوبی ندارند.در حال حاضر به علت خشکسالی های طولانی و عدم مدیریت صحیح و از طرفی دیگر دخالت های نابخردانه انسان ها مثل سد سازی های فله ای باعث شده است که تالاب های کشور حال و روز خوبی نداشته باشند و با ادامه این روند تا چند سال اینده هیچ اثری از این تالاب های زیبا در جغرافیای کشورمان نیست.
در اینجا باید به نابودی بیش از ۶ میلیون هکتار از جنگل های زاگرس و از بین رفتن بیش از ۱۸میلیون درخت بلوط در ۲ سال گذشته اشاره کنیم . جنگلهای زاگرس در غرب کشور، جزو اکوسیستمهای طبیعی با ارزشی هستند که در آنها تنوع بالایی از گونه های گیاهی و جانوری وجود دارد.متاسفانه این اکوسیستم ها، به دلایل مختلفی از جمله تبدیل اراضی، بهره برداری های بی رویه، چرای دام، آتش سوزی، برداشت چوب و غیره در معرض خطر تخریب قرار گرفته و روز به روز از تعداد و کیفیت گونه های گیاهی و جانوری آن کاسته میشود. به طوریکه بر اساس منابع موجود امروزه جنگلهای زاگرس و پوشش گیاهی آن که بسیاری از گونه های آن نایاب هم هستد درمعرض خطر نابودی قرار گرفته است. حوزه زاگرس در گذشته 12 میلیون هکتار جنگل داشت که هم اینک حدود پنج میلیون و 500 هزار هکتار آن باقی مانده است که خود نشانه ای از یک فاجعه زیست محیطی را به همراه دارد.
ما اعضای کمیته دفاع از محیط زیست کانون دفاع از حقوق بشر در ایران از مسئولین نهادهای بین المللی حافط محیط زیست استدعا داریم که جهت احیای محیط زیست به مسئولان این امر در ایران فشار مضاعف وارد نموده تا از نابودی این ثروتهای گرانبها جلوگیری به عمل اید.
815
