اطلاعیه 804 نمایندگی پاکستان در خصوص وضعیت محیط زیست خوزستان
خوزستان هیچ ندارد: زندگی، اکسیژن، نفس، برق، آب، آرامش و امنیت.
مردم به جان امده خوزستان در حیرتند که دستگاه عریض و طویل امنیت جمهوری اسلامی
که بالاترین بودجه کشور را بخود اختصاص داده است ، امنیت چه افرادی را پاس داری می کند ؟
جهانیان بدانند که : میدان نفتی اهواز چهارمین میدان بزرگ نفتی ایران است، تولید این میدان معادل٧۵٠ هزار بشکه در روز است و میزان نفت آن معادل٣٧ میلیارد بشکه در روز، ولی برای نفس دمیدن به این خاک و مردمی که در غبار آن مدفون میشوند هیچ هزینه منظورنمی شود، هچ راه چاره ای اندیشه نمی شود، هیچ امدادی به مردم نمی رسد و در عوض آنان را با نصب دیوار « امنیت ملی» مجبور به سکوت میکنند، تا فریاد حق طلبی، حق نفس و حق زندگی را در بیان، دل و اندیشه خفه سازند . تقاضای حق نفس کشیدن در هوای پاک (مخربین امنیت امنیت ملی)، جرم جدیدی است که به مجموعه جرائم جمهوری اسلامی در بر قراری امنیت افزوده میشود.
اهالی خوزستان پیش ازحمله ریزگردها و حتی قبل از هجوم ارتش عراق تا کنون درحال مبارزه اند، «جنگ با گرما و شرجی هوا، جنگ با شوره‌زار، جنگ برای «بقا». مبارزه‌ای که پیش از تاریخ آغاز شده و گویا تا ابد ادامه خواهد داشت.
امروز خاک و مردم خوزستان به این جرم محکوم می شوند جرم حق نفس، امروز خوزستان در دستان کوچک کودکانش معنی می شود .
منطقه ای که در تولید بودجه ملی چون شاهرگ اصلی و حیاتی عمل میکند نزدیک به 10 سال است که ریزگردها مهمان خانه‌های 23 استان ایران است. خوزستان اما یکی از آسیب‌پذیرترین استان‌هایی است که این مهمان روزهای بسیاری از سال را در آن سپری میکند. جایی که پیشینه سکونت انسان در آن به۲۷۰۰ سال پیش از میلاد میرسد.
اینجا «خوزستان» است، سرزمین اساطیر، دزفول و پل ساسانی‌اش، شوشتر و خانه ملکی‌اش، شوش و چغازنبیل‌اش، ایذه و کول فرح‌اش، خوزستان و کاخ شاپورش و خانه‌هایی که از زیر سنگفرش های آن دلار دلار نفت سیاه بیرون می‌آید اما مردمانش باید در خانه هم ماسک به دهان بزنند تا نفسی بکشند.
اینجا خوستان است: در یکسو مسئولین خاموش و ناتوان در حل این معضل، که در پاسخ به نیاز اهالی و برای سرکوب به آرایش نیرو مشغولند، و درآنسو مردمی هستند به جان امده که در جوش و خروشند تا فرد دیگری در انتهای صفوف مبتلایان بیماری های ریوی قرار نگیرد، اما زهی تاسف که با برچسب (مخربین امنیت ملی) رانده و یا کشته میشوند.
هوا با رطوبت خود نیز همانند مسئولین با مردم همراه نیست و با کمک ریزگردها، آب و برق قطع ، سیستم‌های ارتباطی از کار افتاده، مدارس و ادارات تعطیل، اقتصاد فلج و مردم خانه‌نشین میشوند تا زنده بمانند.
اینجا خوزستان است:حرف زدن با مزۀ خاک، زندگی در غبارمرگ، برهوت امکانات و:
مردمی که آرام، بی صدا و به جرم (نفس کشیدن) میمیرند.
804
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
نمایندگی پاکستان
جهانیان بدانند که : میدان نفتی اهواز چهارمین میدان بزرگ نفتی ایران است، تولید این میدان معادل٧۵٠ هزار بشکه در روز است و میزان نفت آن معادل٣٧ میلیارد بشکه در روز، ولی برای نفس دمیدن به این خاک و مردمی که در غبار آن مدفون میشوند هیچ هزینه منظورنمی شود، هچ راه چاره ای اندیشه نمی شود، هیچ امدادی به مردم نمی رسد و در عوض آنان را با نصب دیوار « امنیت ملی» مجبور به سکوت میکنند، تا فریاد حق طلبی، حق نفس و حق زندگی را در بیان، دل و اندیشه خفه سازند . تقاضای حق نفس کشیدن در هوای پاک (مخربین امنیت امنیت ملی)، جرم جدیدی است که به مجموعه جرائم جمهوری اسلامی در بر قراری امنیت افزوده میشود.
اهالی خوزستان پیش ازحمله ریزگردها و حتی قبل از هجوم ارتش عراق تا کنون درحال مبارزه اند، «جنگ با گرما و شرجی هوا، جنگ با شوره‌زار، جنگ برای «بقا». مبارزه‌ای که پیش از تاریخ آغاز شده و گویا تا ابد ادامه خواهد داشت.
