عدم امنیت شغلی کارگران ما
متاسفانه در دوسال اخیر، ۹۶ درصد قراردادهای کارگری ثبت شده، قرارداد های موقت می باشند. و فقط ۴ درصد از کارگران، امنیت شغلی دارند.
بر اساس جدیدترین آمار در سال ۱۴۰1، سه و نیم میلیون کارگر غیررسمی وجود دارند که تحت پوشش و حمایت قانون کار نیستند.
مسئله مهم، کارگران شاغل را تحت فشار قرار میدهد، معوقات مزدی یا عدم پرداخت مطالبات می باشد. و شاهد اعتراض هر روزه ی کارگران در سراسر کشور و به طرق مختلف، جهت دستیابی به حداقل دستمزد هستیم
مسئله مهمی که باعث عدم امنیت شغلی و نگرانیِ همیشگیِ کارگران می باشد، ورشکستگی، اختلاس و تعطیل شدن کارخانه ها در سایه ی عدم امنیت شغلی است که همواره تحت عناوین مختلف همچون “تعدیل اقتصادی” و … صورت میگیرد.
کارگران همواره برای رسیدن به حق ایجاد تشکل های مستقل کارگری و سندیکاها می باشند. و هر روزه شاهد تجمعات زیادی از جانب کارگران سراسر کشور هستیم .
متاسفانه به دلیلی عدم حمایت همه کارگران و وعده وعیدهای توخالی مسئولین و کارفرماها مواجه شده و صاحبان قدرت با حمایت دولتمردان با سرکوب، بازداشت و اخراج فعالان کارگری معترض شده است.
در نهایت میتوان گفت: این قشر شریف از جامعه ی ما، در دهه های گذشته، به خصوص چند سال اخیر، رنگی از آرامش، امنیت و رفاه اجتماعی و شغلی، تجربه نکرده است.
مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر:
ماده۸:رعایت حقوق انسانی توسط قانون
ماده۲۲: حق امنیت اجتماعی فرهنگی مالی
ماده۲۳:حق امنیت کار
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران:
اصل۲۲:رعایت حقوق ذاتی و شهروندی(امنیت زندگی)
اصل۲۸:حق امنیت کار
اصل۳۴:رعایت حقوق انسانی توسط قانون
۱۵۵۸ کانون دفاع از حقوق بشر در ایران – کمیته دفاع از حقوق کاروکارگر
