حق زندگی در هوای پاک، حق همه
روز هوای پاک, آرزوی شهروندان کلانشهرهایی چون تهران, تبریز, مشهد, اراک, اصفهان, شیراز و اهواز. در سال ۱۳۷۴ با تشدید آلودگی هوا در کلانشهرها ستاد اجرایی کاهش آلودگی هوا ۲۹ دی را به عنوان روز ملی هوای پاک معرفی کرد با این امید که شاید بتواند انسان ها را به تامل بازدارد تا کمی عمیق تر به اهمیت آلودگی هوا توجه گردد.
امیدواریم که روز هوای پاک که بعضا از آن به عنوان روز بدون دود یا روز بدون خودرو نیز یاد می شود به عنوان مشوقی برای ترغیب هر چه بیشتر مردم به داشتن زندگی سالم و اهمیت توسعه پایدار به عنوان راه حلی برای داشتن محیط زیستی سالم مورد توجه قرار گیرد.
در بیشتر کشور ها مردم در این روز از وسایل نقلیه عمومی یا دوچرخه جهت تردد در سطح شهر استفاده میکنند. متاسفانه در کشور ایران علاوه برخودروهای با سوخت فسیلی عوامل متعددی دیگری نیز در آلودگی هوای شهرها تاثیرگذار هستند.
عدم توجه به استفاده از خودروهای با سوخت های تجدیدپذیر به عنوان یک گام اساسی در جهت توسعه پایدار در کنار فرهنگ اشتباه استفاده از خودروهای شخصی با سوخت فسیلی یا قاتل نامرئی تاثیر بسزایی در آلودگی شهرها دارد.
آنچه که این روزها بیشتر از هر چیز باعث آلودگی کلان شهرها گردیده استفاده از سوخت مازوت در نیروگاه ها می باشد.
استفاده از سوخت های فسیلی به ویژه مازوت در سالهای اخیر در نیروگاه های شهرهای بزرگ باعث گردیده که به عنوان مثال شهروندان شهر تهران از ابتدای سال ۱۴۰۰ شمسی تا ۱۳ دی ماه همین سال تنها ۱۵ روز هوای پاک را تجربه کنند.
این در حالی است که بر اساس گزارش خبرگزاری برنا در مدت مشابه شهروندان پایتخت ۱۸۱ روز هوای قابل قبول, ۸۷ روز هوای ناسالم برای گروه های حساس جامعه که ۵۰ روز آن هوای ناسالم برای همه شهروندان راتجربه کرده اند.
برای اطلاع، آلودگی هوا باعث بروز سرطان ریه، حملات آسم، برونشیت مزمن، بیماری مزمن انسدادی ریه، ذات الریه، بیماریهای قلبی، روانی و … میشود.
نتایج مطالعات محققان نشان میدهد که ارتباط مستقیمی بین کیفیت هوا و سلامت روانی افراد وجود دارد. محققان سوابق پزشکی بسیاری از شهروندان در ایالات متحده آمریکا و دانمارک بررسی کردند و متوجه شدند کسانی که در مناطق آلوده با بدترین کیفیت هوا زندگی میکردند، ۲۷ درصد بیشتر از دیگران در معرض بیماری اختلال دو قطبی قرار گرفتند.
همچنین احتمال ابتلا به افسردگی در بین این افراد ۶ درصد بیشتر بود.
علاوه بر اینها رشد سریع شهرسازی و تخریب جنگل ها, وجود صنایع غیر استاندارد و بعضا فرسوده و عدم توجه به انرژی های پاک و نبود برنامه مدون در جهت داشتن توسعه پایدار برای داشتن فردایی پاک در افزایش بیماری های ناشی از آلودگی هوا تاثیر بسزایی دارند.
آنچه بیش از هر چیز میتواند درمانی بر زخم های آلودگی هوا بر شهروندان ایران باشد پذیرش و اجرای سند ۲۰۳۰ یونسکو از سوی دولت می باشد که متاسفانه از سوی دولت مورد بی توجهی قرار گرفته است. بندهای سوم و نهم از سند ۲۰۳۰ یونسکو زندگی سالم را در کنار ساخت زیرساخت مقاوم , ارتقا صنعت پایا و عمومی و ارایه نو آوری را تضمین می کند.
هدف سیزدهم از این سند دولت ها را موظف به اقدام موثر دربارهٔ آب وهوا می کند و از دولت ها میخواهد تا اقدامات فوری برای مبارزه با تغییرات آب و هوا و عوارض ناشی از آن, با کاهش تولید گازهای گلخانه ای می سازد.
ما فعالان محیط زیست خواهان آشنائی مردم ایران و پذیرش دولتمردان جمهوری اسلامی ایران سند ۲۰۳۰ یونسکو را می باشیم و آن را به عنوان گامی موثر در کاهش آلودگی هوا و داشتن زمینی پاک نه تنها برای نسل کنونی بلکه به عنوان میراثی جاودان برای نسل های بعدی میدانیم.
1463
کانون دفاع ازحقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از محیط زیست