بیستم ژوئن روز جهانی پناهنده
پناهجو و پناهنده کیست؟
انسانی مملو از دردی که شاید تعریف واحدی در دامنه لغات نداشته باشد، اما میتوان نزدیکترین شرح از هزاران درد یک پناهنده را چنین توصیف کرد:
فرار از ترس جانی که تنها باقی مانده اوست .
٢٠ ژوئن به پاس داشت این شجاعت های نادیده گرفته شده از انسان هایی که حق آزادی و حیات از آنها در سرزمین مادریشان سلب شده، به نام روز جهانی پناهنده نامگذاری شده است.
در این روز از قدرت و شجاعت افرادی که برای فرار از درگیری یا آزار و شکنجه مجبور به ترک وطن خود شده اند، تجلیل میشود و فرصتی است برای ایجاد همدلی و درک مشکلات پناهندگان و ارج نهادن به تاب آوری آنان در بازسازی زندگی شان و کمک میکند تا جهان بر مشکلات پناهندگان بیشتر متمرکز گردد و فرصت‌هایی را برای حمایت از آنان فراهم کند.
پناهندگان ورزشکار هم ازاین مقوله مستثنی نیستند بویژه ورزشکاران ایرانی! چراکه دولت جمهوری اسلامی ایران درمیان فشارهایی که بر ورزشکاران به بهانه های مختلف وارد میکند، به مسأله پناهندگی بعنوان یک پدیده، کمتر پرداخته است.
فشارهایی که خیلی از ورزشکاران را خانه نشین و گاها مجبور به فرار از کشور کرده است. سرمایه هایی که میتوانست عاملی برای بهبود سطح تراز کیفی پرورشی و ورزش کشور باشد اما، تصمیم مسئولان ورای این حکایت تلخ است .
اسامی ورزش کاران نامی و مدال دار که مجبور به تر ک وطن شده و غم دوری را برای نجات جان انجام داده اند.
کیمیا علیزاده(تکواندوکار) – سعید مولایی (جودکار) – احسان رجبی(جودکار) – آرزو معتمدی(قایقران) – انوشیروان نوریان(بوکسور) – ایمان جمالی (هندبالیست) – پوریا پور ابراهیم (نجات غریق) – پوریا جلالی پور (کماندار) – پیام زرین پور (کشتی گیر فرنگی) – جمشید خیر آبادی(مربی کشتی) – دوران درخشانی(شطرنج باز) – راحله آسمانی(تکواندوکار) – رضا مهماندوست (سرمربی تکواندو) – سامان بلاغی (بسکتبالیست) – سامان طهماسبی(کشتی گیر فرنگی) – سعید فضل اولی (قایقران) – سینا بهرامی (تکواندو کار) – شروین پاکدل(قایقران) – الشن مرادی (شطرنج باز) – صباح شریعتی(کشتی گیر) – عماد خلج (کماندار) – کیمیا مرادی (شطرنج باز) – محمد حسین ابراهیمی(شمشیر بازی) – محمد رشنو نژاد (جودو کار) – محمود زاویه (نجات غریق) – مهدی جعفر قلی زاده(کاراته) – میلاد بیگی (تکواندوکار) – مینا علیزاده (قایقران) – وحید سرلک (جودکار) – آرش آقایی(جودوکار) و ده ها ورزشکاری که مجبور به ترک کشور شدند و سازمان تربیت بدنی و ارگانهای وابسته هیچ گاه به چرایی این موضوع نپرداخته و درمانی برای این فرار سرمایه ها نداشته اند.
امیر محمد شهنوازی ورزشکار در رشته پاورلیفتینگ در صفحه مجازی خود (۲۵ مهر ۹۸) ویدیویی منتشر کرد و دلیل پناهندگی خود را بی کفایتی مسؤلین کشور عنوان کرده است.” مانند خوره به جان مملکت افتاده‌اند“.
اما این سؤال در ذهن شکل میگیرد که به راستی این فرارها از زندان بزرگ و پذیرش بالاجبار ” پناهندگی” چه ابعادی دارد ؟
ورزش کشور در چند سال اخیر شاهد از دست‌رفتن سرمایه‌های خود در ورزش بانئوان و رشته‌های مدال‌آور تکواندو، کشتی، شطرنج و … فرار از سیاست های ناکارآمد داخلی بوده که مسئولان ارشد این حوزه هیچ راه‌حل اساسی برای آن ناندیشیده‌اند تا مانع ازدست‌رفتن این سرمایه‌ها شوند. سرمایه‌هایی که حالا به مدال‌آوران دیگر کشورها در بازی‌های المپیک تبدیل شده‌اند.
از طرفی اصلی ترین دلایل پناهندگی را، مسائل سیاسی و اقتصادی و البته عقیدتی نیز عنوان کرده اند، و از طرف دیگر، آمارها بیانگر واقعیت تلخ نفوذ جامعه روحانیون و دیگر مسئولان غیر حرفه ای در ورزش ایران نیز است که خود یکی از عوامل قابل توجهی است که سبب شده تامتخصصان، هنرمندان، ورزشکاران و دیگر اقشار مردم از این شرایط حاکم بگریزند و این سریال فرار همچنان ادامه دار باشد.
در اقدامی نو لغو سفرهای ورزشی برای ممانعت از پناهندگی ورزشکاران در برنامه کاری دولت قرار گرفته است. اینست تمام راه حلی که میتوانستند برای معضلی اینچنین بزرگ ابداع کنند!!!!
ما فعالان حقوق ورزش و ورزشکاران، ضمن گرامیداشت روز جهانی پناهنده، دخالت سیاسیون و مذهبیون در امر ورزش رامحکوم نموده و همچنین با اشاره به مواد ۱۴ و ۲۵ اعلامیه ی جهانی حقوق بشر و هدف ۱۶ از اهداف توسعه پایدار یا سند ۲۰۳۰ دولت جمهوری اسلامی ایران را موظف می دانیم تا در رعایت حقوق شهروندی ورزشکاران ایرانی گام برداشته و با رعایت موازین بین المللی ضمن برقراری عدالت و صلح طلبی، امکانات مناسبی برای ورزشکاران و معیشت آنان فراهم آورد.
1423
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از حقوق ورزش و ورزشکاران
