۴۰ سال گذشت و چشم و گوش مسئولین بر این حق کُشی باز نشد.
قتل۳ خواهر از۴ تن خواهران میرابل اهل جمهوری دومینیکن به جرم مشارکت در فعالیت‌هاو مبارازت مخفیانه بر علیه رئیس جمهور وقت «تروخیو مولینا مرد قدرتمند نظامی»، در ۲۵ نوامبر ۱۹۶۰ سرآغازی شد برای انتخاب روز جهانی نفی خشونت علیه زنان.
اما با گذشت سالها از انتخاب این روز جهانی و به رغم تدوین قوانین باز دارنده بسیار توسط سازمانها، نهادهای بین المللی، حقوق بشری و همچنین تلاش و مبارزات زنان جامعه بمنظور خاتمه دادن به این معضل بزرگ اجتماعی و خانوادگی، هنوز هم هیچ گوش شنوائی نیست که نیست، سالهاست که لایحهٔ تأمین امنیت زنان در انتظار گرفتن تأیید از قوه قضاییه مانده است و هر بار به علتی از نوبت رسیدگی خارج شده، هیچ نوع اندیشه مبارزه و یابرنامه ای برای پیش گیری از اینگونه خشونتهای رایج، در دستورکار دولتمردان جمهوری اسلامی ایران قرار ندارد.
هنوز۵ ماه از قتل رومینا اشرفی، دختر نوجوان تالشی به دست پدرش نگذشته است و مادرش به شدت تحت فشار شوهر قرار دارد برای بخشش از خونخواهی دختر ۱۳ ساله ای که پدر در اوج هشیاری و سلامت عقل اورا به فجیع ترین شکل ممکن و با داس کشاورزی سر برید، گفتنی است رئیس دادگاه می پرسد «اگر تو معتقد بودی ناموست لکه‌دار شده، چرا بهمن خاوری( دوست رومینا) را نکشتی؟» و او با سربلندی تمام اطلاعاتش را دراختیار قاضی میگذارد ومی گوید: «اگر بهمن را می‌کشتم قصاص می‌شدم»، قاتل خوب می داند که بر اساس با ماده ۲۲۰ قانون مجازات اسلامی:
پدر در جایگاه ولی دم در قتل فرزند قصاص نمی‌شود بلکه قصاص تبدیل به دیه و تعزیر می‌شود.
شما هم بدانید:گزارش ها حاکی از آنست که در پرتو و به پشتوانه همه جانبه دولت جمهوری اسلامی ایران، قوانین تبعیض آمیز، گسترش ویروس کرونا و حضور بیش از پیش افراد در خانه، طی۶ ماهه نخست سال جاری افزایش خشونت خانگی به شدت چشمگیر و کودک آزاری و همسر آزاری در صدر آسیب‌های اجتماعی قرار داشته اند و در مجموع، خشونت علیه زنان باشیوه های مختلف از ضرب و شتم، تهدید تا سر بریدن، آتش‌زدن، خفه‌کردن، اسیدپاشی و …شدت بیشتری داشته است تا بدانجا که در مواردی هم منجر به قتل شده است.
شما هم بدانید:در روستای معین آباد مشهد، اکرم ۳۳ ساله، بعد از مشاجره در شعله های آتش افروخته توسط همسرش می سوزد و خاکستر می شود و در اراک مرد دیگری همسرش را خفه کرده و پس از مخفی‌کردن جسد او در کمد، متواری می شود و در شهر صدرا شیرازهم مردی بر پیکر همسر و فرزندهمسرش اسید می پاشد و آنان با اندامی سوخته روانه بیمارستان می شوند، آینها تنها چند نمونه از فجایعی است که طی دوهفته گذشته در مورد بانوان انجام و بازتاب رسانه ای داشته است و چه بسیارند فجایع خاموشی که انعکاسی ندارند و زنان در خلوت خویش متحمل می شوند.
شما هم بدانید:تابستان را با قتل فجیع رومینا اشرفی، و بریدن سر ریحانه عامری و فاطمه برحی هم توسط پدر و همسرشان سپری کردیم اما با ضعف قوانین جمهوری اسلامی ایران، اینگونه متهمان مصون از اجرای عدالت هستند از جمله: فشار برمادر رومینا اشرفی است مبنی بر اینکه اگر به بخشش قاتل( پدر رومینا) رضایت ندهی در مورد گرفتن دیگر فرزندت اقدام قضائی می شود،و یا همسر «فاطمه برحی» با اعلام رضایت اولیای‌دم ( پدر فاطمه ) بخشیده می شود هرچند که سر همسر ۱۹ ساله خود را از تن جدا کرده است ولی در پرتو قوانین زن ستیز جمهوری اسلامی ایران، پدر دارای اختیار تام است.
ناگفته میدانیم که علاوه بر موارد فوق آسیب های جنسی درسطح جامعه، روحی و روانی، کلامی، تجاوز، سلب حقوق، سلب اختیار و آزادی بصورت پنهان یا آشکار، تن فروشی و بارداری اجباری، ناقص سازی جنسی دختران، قاچاق زنان و دختران، فقدان قوانین حقوقی برابر و …هم در ایران وجود دارد و پاسخ دولتمردان به مبارزات مدنی و حق خواهی مدافعان و فعالانی همچون نسرین ستوده، یاسمن آریایی، منیره عرب شاهی، مژگان کشاورز، نرگس محمدی، مرضیه امیری، هنگامه شهیدی، فرنگیس مظلوم، نوشین جعفری، عسل محمدی، ساناز الله‌یاری، سپیده مرادی، آویشا جلال‌الدین، شیما انتصاری و… بسیاری دیگر اززنان آگاه و برجسته مدنی، زندان است و شکنجه وحبس های طولانی مدت که در تازه ترین مورد خانم نگار مسعودی عکاس، مستند ساز و مدافع حقوق زنان که در ارتباط با اسید پاشی اصفهان فعالیت‌های قابل توجهی داشته است و نمایشگاه عکس و نقاشی برگزار نموده ، دستگیر و بازداشت می شود اما با گذشت ۶ سال از آن فاجعه مجرمین و فرمانبرداران اسید پاش نه بازداشت شده اند و نه معرفی.
بمنظور محقق ساختن و اجرای ماده ۲و ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین هدف پنجم از سند۲۰۳۰ یونسکو است که ما از تمامی آگاهان به موازین حقوق بشری و حق طلبان آزادیخواه خواستار همراهی و همصدائی هستیم، شاید این شروع، پایانی باشد بر تداوم هر گونه تبعیض جنسیتی و خشونت های غیر انسانی علیه زنان ایران
۱۳۶۰
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
نمایندگی ایالت بادن ووتمبرگ
