همزمان با هفتمین روز از قتل نوید افکاری (۱۹ سپتامبر۲۰۲۰ ) و در اعتراض به اعدام های مستمر توسط دولت و عاملینی که به فرمان آمرین خودهموطنان را به مسلخ می برند و خانواده هایشان را به تمشای رقض مرگ فرزندانشان بر بالای چوبۀ دار می نشانند، اعضای نمایندگی نیدازاکسن اقدام به برپائی یک میز اعتراضی نمودند همراه با با پخش و توزیع عکس، پوستر، اعلامیه، اطلاعیه و گزارشات آماری از اعدام های انجام شده طی۶ ماهه اول سال۱۳۹۹.
علاوه بر پخش اعلامیه بمنطور آگاهی هر چه بیشتر بازدیدکنندگان و عابران از شرایط جاری در کشور ایران ونقض حقوق شهروندان علاوه بر پاسخ به پرسش هایشان، توضیحات لازم نیز ( به هر دوزبان فارسی و المانی ) ارائه گردید، همچنین اطلاعیه شماره ۱۳۲۹ کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در مورد حق حیات و عدم صدور حکم اعدام تهیه ومنتشر شده بود، توسط خانم آذرارحمی از نمایندگی ایالت نورد راین وستفالن قرائت گردید.
قطعنامه پایانی این مراسم را آقای فرشید افشار خواندند که برای بازید کنندگان کشور میزبان بطور همزمان توسط آقای سید فرید هیبت اللهی به زبان آلمانی ترجمه گردید.
مسئولیت و مدیریت این این میز اعتراضی را به ترتیب آقایان محمدعلی قدیمی و وحید حسن زاده ابراهیمی برعهده داشتند و سایرشرکت کنند گانی که با اعضای نمایندگی نیدازاکسن همبستگی داشته و در در این مراسم حضور یافتند فعالینی بودند از نمایندگی های نوردراین وستفالن، زاکسن آنهالت و هامبورک.
گفتنی است اطلاعات، آمار، آشنائی با کانون و همیجنین کل مراسم بسیار مورد توجه مردم بویژه ایرانیان و همزبانان افغان بازدید کننده قرار گرفت.
تصایر زیر گوشه هائی از این مراسم است که توجه شما را نسبت بدان جلب مینمائیم و در ادامه نیز متن بیانیه یاد شده همراه فراخوان صادره در اینباره را دریافت خواهید کرد:
بیانیه ( قطعنامه پایانی )
شما پوچید و افکاری ندارید نویدی جز عزاداری ندارید
طناب کُهنه یِ یک چوب دارید به غیر از قتل ما کاری ندارید
خانمها، آقایان:
همزمان با هفتمین روز پس از قتل یکی از قهرمانان میهن که زیر شکنجه های طاقت فرسای ماموران و عوامل دست نشانده جمهوری اسلامی ایران جان باخت و به دروغ اعدام اعلام شد در اینجا گرد امده ایم و عرض تسلیت داریم به خانواده داغدار او و ابراز همدردی با جامعه ورزشی و ملت شریف ایران.
ما در اینجائیم تا بار دیگر با ستایش و قدر دانی از شجاعت و دلیری این قهرمان کشورمان که سکوت نکرد و طی مراحل مختلف زندگی، حتی در زمان بازداشت و انواع شکنجه های شبانه روزی هم آن را به مرحله ظهور رساند سخن بگوئیم کسی که در هر فرصتی به افشای بی‌عدالتی های سازمان یافته و سرکوب زندانیان سیاسی توسط گماشتگان و شکنجه گران ناعدالتخانه جمهوری اسلامی ایران پرداخت، کسی که با فایل های صوتی و تماس های کوتاه به دفاع از خود پرداخت چرا که در بیدادگاه های جمهوری اسلامی حق انتخاب وکیل هم نداشت کسی که سرکوب، زندان، توهین، تحقیر و شکنجه های بی امان را با پوست و گوشت و خون خود تا مرحله مرگ تجربه کرد و زیر شکنجه جان باخت، که اگر اعدام هم شده باشد صد درصد برخلاف حقوق انسانی و موازین حقوق بشری است، حتی برخلاف قانون مدون و اساسی جمهوری اسلامی ایران. اعدامی که فراقضایی، در پشت درهای بسته، با استفاده از اعترافات اجباری و تحت شکنجه انجام شده و حکمش در دادگاهی صادر شد که از ابتدایی‌ترین اصول قانونی و روند قضایی عادلانه بی بهره بود.
زنده یاد نوید افکاری بارها تکرار کرد که “اعتراف‌های” او و برادرانش زیر شکنجه گرفته شده و تائید شکنجه توسط پزشکی قانونی در پرونده موجود است و باز می‌گوید : پس از خلاصی از “شکنجه و زیرزمین و انفرادی” وقتی به زندان بازگردانده شد به مراجع مختلف قضائی شکایت کرد و گفت که قاتل نیست اما نخواستند صدایش را بشنوند. بگفته زنده جاوید نوید افکاری: آنان “دنبال گردن می‌گردند برای طناب های دارشان”.
آری، ما هم ما اعلام می کنیم که جمهوری اسلامی ایران بمنظور موجه نمودن کشتارهای قانونی خود با استفاده از اتهاماتی مثل، محارب، معاتد، مرتد، بغی، اقدام علیه انیت، مفسد فی الارض، تبلیغ علیه نظام و وو اینگونه جرم های واهی و ساختگی حکم اعدام صادر میکند و بدون طی مراحل قانونی وبسیار شتاب زده اجرا می کند.
دولتمردان ایران از صدور و اجرای حکم اعدام معترضین و زندانیان سیاسی برای ترساندن و خاموش ساختن مردم در این شرایط سخت و دشواری که برای ملت بوجود آورده اند و قراردادهای ننگینی که هریک اعتراض های گسترده ای را به دنبال خواهد داشت استفاده کرده یا اعدام می کنند و یا زیر شکنجه می کشند و چه بسیارند افرادی مانند مصطفی صالحی که در جریان اعتراضات دی ماه ۹۶ بازداشت شد و در نهایت بی گناهی ماه گذشته اعدام شدد و یا نوید افکاری مدال آفرین کشورمان که زیر شکنجه جان باخت همانند ستار بهشتی، زهراکاظمی،ابراهیم لطف اللهی، امیدرضا میرصیافی، زهرا بنی یعقوب، ترانه موسوی، کاوه عزیزپور، محسن روح‌الامینی وووو و بسیاری از زندانیان انتخابات سال ۸۸ و اعتراضات دی ۹۶ و آبان ۹۸ که در زیر شکنجه مزدوران جمهوری اسلامی جان باختند ودر صفحات ننگین تاریخ جمهوری اسلامی ایران به ثبت رسید.
نوید افکاری را کشتند، در حالیکه محاکه او به پایان نرسیده بود و پرونده وی بسته نشده بود، اورا کشتند بدون اطلاع خانواده، بدون اطلاع وکیل، بدون حق ملاقات آخر با خانواده، بدون تائید و گواهی مرگ توسط پزشک قانونی و بسیار فوری در نیمه شب تاریک دفنش کردند بدون اجازه دیدار خانواده از پیکر بی جانش چرا که تمامی اندام او شکنجه های بی وقفه اش را گواهی می داد، بگفته شاهدان عینی آثار شکنجه درتمامی اندام (چهره ) وی نمایان بود.
ما در اینجا گرد آمده ایم که ضمن بزرگداشت و یاد و خاطره این دلیر مرد راه وطن، نگرانی عمیق خود را نسبت به سایر زندانیانی که در زندان های مختلف جمهوری اسلامی در خطر اعدام و کشتاری این چنین هستند اعلام کنیم ، ما ضمن ابراز تاسف بسیار از رفتار های ددمنشانه جمهوری اسلامی، نسبت به اعضای خانواده زندانیان اسیر شده نیز بسیار نگرانیم و اعلام میداریم که هدف از اینگونه اعمال غیر انسانی مقامات و متولیان امر، فقط و فقط برای ساکت کردن مخالفان و فعالان جامعه مدنی در داخل و خارجاز کشور است.
ما امروز برآنیم که به دنیا اعلام کنیم: رفتار و عملکردمجریان قوه قضائیه ایران که جملگی تحت اوامر و سر سپرده گی شخص اول یعنی اقای سید علی خامنه ای هستند با خانواده زندانیان بسیار خشن، ظالمانه و بدور از انسانیت است .
مادران و پدران زندانی پیوسته یا تهدید می شوند و وادار به سکوت و یا دستگیر می شوند و زندانی، هم اکنون با توجه به اینکه دو برادر نوید افکاری نیز در اختیار این مامورانند خانواده مجبور به سکوتند و گاه مجبور میشوند تن به اعترافت اجباری داده و برعلیه فرزندان خود مطالبی را بگویند که از قبل توسط بازجوبان نوشته شده است، و چه بسیارند اعدام شده گانی که حتی اطلاع رسانی هم نشده اند و پیکرشان را در دل خاک گوشه ای از کشور دفن کرده و خانواده هایشان سالهاست در جستجوی آنانند، فراتر از۲۰ سال است که مادر سعید زینالی در جستجوی تربت فرزندش وبه جرم طرح این پرسش که « سعید من کجاست؟» زندانی می شود و تهدید اما کسی پاسخگویش نیست، اردیبهشت ۱۰ سال قبل معلم و شاعر کرد ایرانی : فرزاد کمانگر به همراه ۴ جوان دیگر اعدام شدند و خانواده همچنان به دنبال مدفن انانند، شهریور ۷۹ فعال سیاسی رامین حسین پناهی را اعدام کردند و هنوز هم خانواده درخواست دریافت پیکر بی جانش را میکنند و پاسخ نمی گیرند و این شیوه جمهوری اسلامی است تا خانواده‌های قربانیان را با اضطراب و ابهام در مورد سرنوشت و محل دفن عزیزانشان شکنجه کنند.
خانم ها، آقایان حضار محترم
ما به شما اعلام می کنیم که هم اینک دستکم بیش از ۳۸ زندانی سیاسی بر خلاف ماده۳ و ۱۰ از اعلامیه جهانی حقوق بشر با خطر اعدام روبرو هستند: ۹ نفر در زندان مشهد، ۸ نفر زندان اصفهان، ۷ نفر در زندان گوهردشت، ۳۸ زندانی سیاسی بر خلاف ماده۳ و ۱۰ از اعلامیه جهانی حقوق بشر با خطر اعدام روبرو هستند: ۹ نفر در زندان مشهد، ۸ نفر زندان اصفهان، ۷نفر در زندان اهواز و سایرین در شهر ها و استان های کردستان، تهران،ارومیه و اسلامشهر.
ما از شما و جامعه بین الملل درخواست می کنیم تا نسبت به این گونه اعمال و بویژه در مورد حکم غیر انسانی اعدام و آزادی کلیه زندانیان سیاسی مدنی و عقیدتی در ایران واکنشی جدی داشته باشید، اعلام می کنیم که جوانان کشورما در زندان های مختلف ایران نه تنها در خطر اعدام های مخفیانه اند بلکه برای اعتراف به ناکرده هایشان در مقابل دوربین های وزارت اطلاعات، ماموران امنیتی و سپاه، زیر شدیدترین شکنجه و انواع تجاوز های جنسی قرار دارند، مامورانی بی رحم که به هیچ اصول اخلاقی پایبند نیستند و شکنجه تا مرحله مرگ و نابودی زندانی، از شیوه های دیرینه آنهاست.
ماده ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر: هر کس حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی دارد.
ماده ۱۰: هر کس با مساوات کامل حق دارد که دعوایش بوسیله دادگاه مستقل و بی‌طرفی، منصفانه و علناً رسیدگی بشود و چنین دادگاهی درباره حقوق و الزامات او یا هر اتهام جزائی که به او توجه پیدا کرده باشد إتخاذ تصمیم بنماید.
