مبارزه مستمر، بی امانِ و مظلومانه زندانیان سیاسی و عقیدتی در زندان های ایران با:
کووید۱۹، هپاتیت (C)، ایدز یا ویروس(HIV )، اعتیاد به انواع مواد مخدر، خطر ابتلا به خودکشی شدن، امکان کشته شدن توسط هم سلولی گماشته شده و از همه بدتر کارشکنی قوه قضائیه و مسئولان امر در تامین مراقبتهای پزشکی، بهداشتی، درمانی و یا تفکیک مجرمان عادی و معتاد از زندانیان سیاسی، همراه با پنهان کاری مسئولین و متولیان امر در ارائه و یا انتشارخبرهای آن.
بگفته اصغر جهانگیری”رئیس پیشین زندان های ایران”و و مشاور فعلی رییس جمهور بر اساس آماری که از۲۱۱ هزار نفر زندانی در ایران گردآوری شده، بیش از ۷ هزار زندانی مبتلا به هپاتیت (C)، هستند و فراتر از۲ هزار زندانی هم مبتلا به ویرووس ایدز می باشند اما به رغم گستردگی ویروس کرونا در تمام زندان های ایران، ایشان به آمار مبتلایان کووید ۱۹ اشاره ای نداشتند و گویا فراموش کرده اند که فروردین امسال در خصوص حفظ سلامت زندانیان گفته بودند: «ایران باید به عنوان مبتکر حمایت از حقوق زندانیان در دنیا شناخته شود»
و ما می گوئیم: مدیران و مسئولان جمهوری اسلامی از صدر تا ذیل، بسیار خوب « فقط حرف می زنند».
سازمان عفو بین الملل ضمن ابراز نگرانی از پنهان کاری مسئولان جمهوری اسلامی ایران اعلام داشته است که: از زمان شیوع بیماری کرونا در ایران مقامات قضایی وضعیت خطرناک و غیر انسانی زندانیان را پنهان نگه داشته اند و درباره شرایط بی رحمانه زندانیان اطلاعات غلط داده اند علیرغم اینکه هر یک از مقامهای مسئول در سازمان زندانها بطور جداگانه، امکانات مورد نیاز برای پیشگیری های لازم را از وزارت بهداشت درخواست کرده اند اما هیچ پاسخی را دریافت نکرده اند، درمقابل مشاورآقای رییس جمهور وضعیت نامناسب و غیر بهداشتی زندانها در زمینه کووید۱۹را نه تنها رد می کند بلکه اقدامات لازم و مناسب مسئولان زندانها در جهت پیشگیری از این بیماری را، بی نظیر خوانده و ان را یک الگو برای جهان می داند، حال آنکه مسئولان قضایی برای مجازات وارعاب زندانیان سیاسی به عمد، بی رحمانه و با بدترین شیوه آنها را از مراقبتهای پزشکی، بهداشتی و درمانی محروم می کنند، زندانیانی که قبل ازشروع کووید ۱۹از بیماری‌های قلبی و ریوی، آسم، دیابت و حتی سرطان رنج می بردند وازهیچگونه امکانات پزشکی و درمانی کافی مورد نیازشان برخوردار نبودند اکنون به کرونا نیز مبتلا شده اند و با مرگ تدریجی در زندانها دست و پنجه نرم می کنند تا بدان جا که طبق گزارشات سازمانهای حقوق بشری دستکم۲۰ نفر از زندانیان در استان های مختلف تاکنون به دلیل ابتلا به بیماری کرونا جان باخته اند که هشت نفر مربوط به زندانهای ارومیه است، هرچند که پنهان کاری جمهوری اسلامی ایران موجب عدم دسترسی نهادهای حقوق بشری به آمار دقیق مبتلایان و فوتی های زندان شده است اما طبق آخرین آمار۴۵ تن از سنی مذهبان زندان رجایی شهر نیزبه بیماری کرونا مبتلا شده‌اند
نرگس محمدی، اسماعیل عبدی، جعفرعظیم زاده، امیر سالار داوودی، مجید آذری، فریدون احمدی، سعید شریفی و محمدعلی مسیب زاده و…از بیماری کرونا رنج می برند و محروم از مراقبتهای درمانی و پزشکی در زندان اوین به سر می‌برد، تست کرونای زینب جلالیان مثبت بوده است اما برخلاف مقررات، جسم بیمارش را هر روز از زندانی به زندانی و از سلولی به سلول دیگر می برند، این زندانی سیاسی کُرد بعد از اعتصاب غذا در زندان ناپدید و اینک پس از سە ماه بازداشت در بند قرنطینە زندان مرکزی کرمان، بە زندان دیزل‌آباد کرمانشاه منتقل شدە است
اعمال پنهانکارانه و نقض حقوق انسانی زندانیان و بویژه زندانی های سیاسی و عقیدتی توسط ماموران و ضابطان قوه قضائیه امری است انکار ناپذیر که برخلاف قوانین بین المللی، قانون اساسی، حقوق شهروندی و مواد ۲،۳ و ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و بند ۳ از سند ۲۰۳۰ یونسکو، بطور مستمر و سیستماتیک درحال اجراست و ما خواهان آزادی بدون قید و شرط کلیه زندانیان سیاسی و عقیدتی میباشیم و از جامعه جهانی و تمام دولت‌های دمکراتیک میخواهیم تا نسبت به “وضعیت زندانیان سیاسی و عقیدتی که سالهای متمادی در سکوت و بی عدالتی محبوسند توجه بیشتری داشته در جهت آزادی آنان بطور جدی تلاش کنند.
1346
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
