اطلاعیه ۱۳۳۶ کمیته دفاع از حقوق پیروان ادیان در رابطه با نابرابری در خصوص آموزش در ایران

دانش پژوهان ایران سال تحصیلی را به گونه ای دیگر آغازکردند.

جوانان و نوجوانان از ۱۵ شهریور راهی مدارس شده اند درحالیکه شکاف طبقاتی بسیار عمیقی بر جامعه ایران حکمرانی می کند و خرافات و تاریک اندیشی گسترده بر خرد، علم و آگاهی هائی که می بایست طی یکسال آموزشی فرابگیرند، دانش پژوهان ما سال تحصیلی جدید را با بی مهری، نابرابری و تبعیض های گوناگون همراه با سیاست‌های مبتنی بر فریب ودروغ و نیرنگ که در تار و پود دولت جمهوری اسلامی ایران بیش از پیش رخنه کرده است را تجربه کرده و می آموزند تبعیض های فاحش وآشکاری را که برسیستم آموزشی کشور اینگونه حاکم است:
آقای «حاجی‌میرزایی» وزیر آموزش و پرورش جلسات خود را به صورت ویدئو کنفرانس برگزار می کند و دانش آموزان می بایست ضمن شرکت در مراسم بازگشائی مدارس اززبان ایشان نیز بیاموزند شیوه گفتن را، آقای وزیر میگوید: همه تلاش ها برای آنست که آموزشی با کیفیت به همه دانش آموزان ارائه شود، از این رو هیچ معلمی نمی تواند دانش آموز را از تحصیل محروم کند، امّا:

ادیب ولی، نوجوان ۱۵ساله، برنده چندین مدال در مسابقات رباتیک و هوش مصنوعی با معدل بالای۱۹در پایه نهم تنها به دلیل باور به آیین بهاییت از ثبت نام و ادامه تحصیل محرومی شود و
برنا پیراسته دانش آموز ممتاز اهل سمنان هم با همین گناه در مقطع دبیرستان از ثبت نام و ادامه تحصیل پیشین خود محروم وهر روز بر تعداد دانشجویان و دانش آموزان بهائی که اجازه درس و تحصیل و کار و انتخاب شغل و حرفه ندارند افزوده می گردد.
مدارس همراه با انبوهی از چه بایدکردها ی اقتصادی واجتماعی که توسط دولتمردان بی کفایت به خانواده ها تحمیل وتزریق گردیده بازگشائی شد درحالیکه بیماری کرونا شدید تر از همیشه در سرتاسر ایران گسترش یافته است امّا:
وقتی وسایل گرمایشی مدارس بیشتر شهرها از طریق بخاری های نفتی وهیزمی تامین می شود رعایت پروتکل های بهداشتی ویا سیستم تدریس آنلاین بمثابه آب در هاون کوبیدن است واین همه در حالی رخ می دهد که شرایط و امکان برخورداری از این اساسی‌ترین حق برای کودکان و دانش‌آموزان ایران فراهم نیست، به رغم تعهدات انجام شده توسط دولت جمهوری اسلامی ایران.
بارها فریاد زده ایم و باز هم تکرار می کنیم شاید شنیده شود، بدانیم وبدانند که:
در قرن ۲۱ کشور ایران دارای جوامعی است که به سبب عقاید و باورهای مذهبی وارد شده به سیستم آموزشی، هنوز هم از درس خواندن و ادامه تحصیل در مدارس و دانشگاهها محرومند. برخلاف ماده ۲۶ از منشور جهانی حقوق بشر:
……آموزش و پرورش باید حسن تفاهم، گذشت و احترام به عقاید مخالف و دوستی بین تمام ملل و
جمعیت های نژادی یا مذهبی و همچنین توسعه فعالیتهای ملل متحد را در راه حفظ صلح تسهیل نماید.
نظام ناکارآمد آموزشی ایران، هیئت دولت وکارگزارانش به رعایت اصول قانون اساسی ایران هم پای بند نبوده وحاضر به اجرای آن نیستند، برخلاف اینکه در اصل ۲۳ و ۱۲ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بر ممنوعیت تفتیش عقاید و تعرض و مواخذه به صرف داشتن عقیده، تاکید شده است اما در ابتدای سال تحصیلی ۹۹حراست آموزش و پرورش فرم‌هایی محرمانه با محتوای تفتیش عقاید، گزارش و دسته‌بندی عقیدتی دانش‌آموزان و معلمان را در میان شمار نامشخصی از مدارس تهران توزیع کرده است با عناوینی مثل «مشخصات دانش‌آموزان مذاهب»، «پرسنل آموشگاه‌ها»‌ و در جهت مشخص کردن جنسیت،‌ ملیت و عقاید مذهبی، در ادامه فرم ضمن درخواست تفکیک معلمان و دانش‌آموزان در گروه‌های مشخص، مسئولان مدارس را به ارائه مشخصات دانش‌آموزان پیرو مذاهب موظف ساخته و دانش‌آموزان را در گروه‌های «شیعه»، «اهل سنت»، «وهابیت»، «مسیحی»، «یهودی»، «بهائیت»، «دراویش»، «زرتشتی»، «حجتیه» و «جریان‌های نوظهور» دسته‌بندی کرده اند و منظور از فرق و جریان‌های نوظهور را «شیطان‌پرستی» و«عرفان‌های نوظهور» عنوان کرده اند، آموزش تحصیلی در مدارس شهرها و مناطقی از کشور با باور به مذاهب غیراسلام ینیز آغاز شده است اما همچنان کتاب دینی شیعیان تدریس می شود و نه تنها هیچ معلم یا دانش آموزی حق اعتراض ندارد بلکه مجبور به تعلیم، آموزش وفراگیری آن نیز می باشند از جمله سنی مذهبان ترکمن . کُرد . بلوچ و …
شروع سال تحصیلی جدید باشرایط فوق در مناطق یاد شده با همه نداشته هایشان «مدرسه، معلم، کتاب، لوازم تحریر، امکانات بهداشتی، گرمایشی، آمار و ارقام نگران کننده کودکان محروم از همین تحصیلات نیم بند همراه با اعمال تبعیض های ناروا توسط دولت جمهوری اسلامی ایران و نادیده گرفتن حقوق دگر اندیشان» را ما، باورمندان به آزادی عقیده، اندیشه و بیان محکوم دانسته، از همه امکانات موجود در جهت برقراری و اجرای موازین و مقررات حقوق بشری بهره خواهیم گرفت از جمله: کنوانسیونها، معاهدات بین المللی، آگاه سازی همگان، آشکار ساختن چهره واقعی دولت جمهوری اسلامی ایران و اهداف سند۲۰۳۰ یونسکو بویژه هدف چهارم.