هوتگ ها هم در کشتن فرزندان ایران با دولت جمهوری اسلامی ایران همکاری تنگاتنگ دارند
تامین امکانات اولیه چون داشتن مسکن ، خوراک ، آب آشامیدنی ، آموزش و … برای افراد یک جامعه از جمله وظایف دولت و وزرای مربوطه است که می بایست در همه جا، برای همه در حد استاندارهای جهانی و یا حد اقل در حد مکفی فراهم گردد، بویژه بهره مندی از آب آشامیدنی مناسب که یکی از ابتدایی ترین امکانات لازم برای هر فرد می باشد که متاسفانه این امر توسط مسئولان غیر مسئول ایران نادیده گرفته شد است وطبق آخرین آمار منتشر شده توسط رسانه های دولتی:
بیش از ۳۰۰۰ روستا در گیر بی آبی مفرط هستند و هوتگ ها هم در حال بلعیدن کودکان و نوجوانان
طی روزهای اخیر سه کودک بنام های“منیره خدمتی”، “مریم خدمتی” و “یسرا دلشب” ۹ تا ۱۰ سال در هوتگ ها غرق شدند، وفریاد مادران تشنه و داغدارشان به آسمان رسید اما از جانب متولیان امر هیچ واکنشی دیده نشد در مقابل صدا و سیمای وابسته به رهبری سخنان ایشان را به ملت ترزیق می کرد که « چه عواملی موجب میشود تا جامعه مبتلا به میل به کم فرزندی شود»؟!!.
بگفته محمد براوی، نماینده سیستان و بلوچستان در شورای عالی استان‌ها میگوید : ۱۴۰هزار نفر از روستاییان شهرستان چابهار به آب آشامیدنی سالم دسترسی ندارند و تنها ۱۹درصد جعیت شهرستان چابهار از شبکه آب سالم و لوله‌کشی بهرمندند، بسیاری از روستاهای جنوبی این استان از جمله بخش منطقه «دشتیاری»، «تلنگ» و «پلان» سیستم آبرسانی فرسوده دارند که در فصل تابستان و گرمای شدید هوا با قطع آب مواجه می شود و اهالی روستاها برای رفع این مشکل و تامین آب مصرفی غیرشُرب روانه “هوتگ‌ها”می شوند و همچنان این پرسش بی جواب است که:
سو مدیریت، عدم نظارت، تحمیل فقرو محرومیت به روستائیان مناطق مختلف کشور تا به کی و تا به کجا ؟
چشم ها ودست های گشوده شده بر دزدی و فساد مالی دولتی و غارت سرمایه های کشورتبدیل می شود به مشت های گره کرده و رگبارهای گلوله بسوی مردمانی که با فقر و فلاکت دست و پنجه نرم میکنند و با کولبری و سوختبری به تامین معاش می پردازند.
در حالیکه کمبود آب شرب سالم و بهداشتی روستا نشینان مناطق شرقی ایران زندگی اهالی را با مشقت و سختی همراه کرده است، مسئولین فقط با دادن وعده فرزندان این آب و خاک را رهسپار قربانگاه هایی چون هوتگ ها می کنند که یا غرق شوند و یا لقمه ای شوند در کام گاندوها.
یاد آور می شویم که: متاسفانه دولتمردان بی کفایت و غیر مسئول (همه دوران ها) در جمهوری اسلامی ایران نه تنها در اندیشه رفع مشکلات شهروندان نیست، بلکه اعتراض های آنان را هم بر نمی تابد و هر بار به سرکوب معترصین می پردازد از جمله حمله و شلیک با سلاح «ساچمه‌ای پلاستیکی »، به تجمعات واعتراضات شهروندان شهرغیزانیه که در ۴۵ کیلومتری اهواز قرار دارد و مانند بسیاری دیگر از مناطق استان خوزستان، از کمبود آب و فقدان امکانات و خدمات اجتماعی در رنج و سختی به سر می برند که پیامد این حمله انتشار عکس های زخمی شده گان و مجروحانی بود که در شبکه های اجتماعی منتشر گردیده و واکنش های زیادی را به دنبال داشت.
بند ۹ از اصل ۳ قانون اساسی: بر رفع تبعیضات ناروا و ایجاد امکانات عادلانه برای همه،تاکید دارد، اما اکثریت قریب به یقین شهروندان با تبعیضاتی بسیار ناروا دست به گریبانند.
ماده ۸ از اعلامیه جهانی حقوق بشر: نیزاز حق دسترسی به دادرسی در برابر نقض قوانین کشوری سخن می گوید که با اصل ۳۴ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران هم مطابقت دارد یعنی :دادخواهی حق مسلم هر فرد است و هرکس می‌تواند به منظور دادخواهی به دادگاههای صالح رجوع نماید و … درحالیکه پاسخ محرومین خوزستان برای دادخواهی و رسیدن به ابتدائی ترین امکانات بشری یعنی « آب شرب » گلوله است و بازداشت وزندان.
اهداف ۱ و ۲ سند ۲۰۳۰ یونسکو تلاش جهان برای مبارزه با فقر و اهداف ۳ و ۶ سند ۲۰۳۰ یونسکو برای دستیابی به اب و رفاه جامعه
و ما نیز درجهت برقراری واجرای قوانین فوق ورفع تبعیضات همه جانبه برای هموطنان در فقرنگهداشته خود تلاش خواهیم کرد.
1334
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از حقوق کودک و نوجوان
