تکرار ی دیگر از خاطره دو قرن افسوس، دریغ و حسرت.
قرارداد ننگین ” ترکمن چای” که نشانه ی بی لیاقتی و خیانت سیستم پادشاهی وقت به کشور ایران بود و بارها ازجانب دولت جمهوری اسلامی ایران مورد انتقاد قرار گرفته بود اکنون الگو وسرلوحه دولتمردان تدبیر و امید قرار گرفته است، دولتی که ارمغان استقلال و کوتاه کردن دست بیگانگان از کشور را در زمرۀ ثمرات و دست آوردهای انقلاب می دانست و با انواع شعار، تراکت و پرچم به بزرگ نمایی آن می پرداخت، دولتی که بیش از۴۰ سال با استفاده از تریبون نماز جمعه های سراسر کشورفریاد استقلال و آزادی را سر میداد و آن راجزو لاینفک جمهوری اسلامی می دانست و اکنون از این شیر بی یال و دُم و اِشکم جز لاشه ای برای نشخوار کرکس ها و عقاب هایی همچون چین و روسیه، وجود ندارد، نه از آزادی اثری برجای مانده است، نه از استقلال نشانی، حال “این توافق با چین بر سر اجاره ۲۵ ساله جزایر کیش و قشم “ است که به تیتر اول رسانه ها تبدیل گردیده و ملت بی صبرانه در انتظار حذف ضلع سوم این مثلث نا مبارک هستند.
بمنظور پیش گیری از واکنش مردم ایران نسبت به این توافقنامه۲۵ ساله چند میلیارد دلاری اقتصادی و امنیتی ( بخوانید تاراج نامه ) که با کشور چین منعقد شده است هریک از مسئولین سخنی در تضاد با دیگری میگوید:
رئیس جمهور ایران در آخرین سخنرانی خود همانند سایر موارد مشابه تکذیب کرده، در جلسه هیئت دولت می گوید: این شایعات را درست می کنند تا هر روز مشکلی برای مردم به وجود بیاورند، یک روز می‌گویند یک جای کشور را فروختند بعد می‌گویند شرق کشور، سپس می‌گویند جزایر کشور را فروختند در حالی که اساسی ندارد.
علی ربیعی، سخنگوی دولت نیز می گوید : درباره سند همکاری ۲۵ ساله با چین هیچ چیز محرمانه و مخفیانه‌ای وجود ندارد و هر زمان که توافقی در این زمینه به دست آید، همان زمان هم اعلام میشود.
محسن بهاروند، معاونت حقوقی و بین‌الملل وزارت امور خارجه در این باره اعلام می دارد که: چون این سند در حال مذاکره است نمی‌توانیم آن را علنی کنیم شاید کشور مقابل (چین) هم بنا بر ملاحظات خود تمایل نداشته باشد، مورد مذاکره افشا شود و چه بسا این درز اطلاعات باعث سلب اعتماد طرفین از یکدیگر شود!.
عباس موسوی، سخنگوی وزارت خارجه با اشاره به “شایعات مطرح شده ” تأکید می کند که این سند، “سند افتخارآمیزی” است.
و محمد کشاورز زاده، سفیر ایران در چین نیزچنین می گوید: سند ۲۵ ساله همکاری راهبردی با چین نتیجه یک کار مشترک و کارشناسی شده است، نظرات مقامات عالی کشور هم در این زمینه کسب شده است، جزء به جزء این برنامه در وزارتخانه‌های مختلف و مجلس شورای اسلامی مورد بررسی و کارشناسی قرار گرفته است.
وما می گوئیم: متاسفانه موضوع واگذاری قسمتهای مختلف کشورایران به دولت های دیگر واقعیت ایران امروز ماست، در کنار بسیاری از امتیازات که در دریای خزر به کشور روسیه واگذار گردیده، چینی ها هم چند سالی است که در جنوب ایران مستقر شده اند وبا سیستم ویرانگر ترال ، به ماهیگیری در خلیج فارس و دریای عمان مشغولند، روشی مخرب که استفاده از آن در تمامی کشورها و حتی در خود کشور چین ممنوع اعلام شده است، در ابتدا و پس از انتشار فعالیت این کشتی‌ها و صیادان چینی بلافاصله مسؤولان شیلات با ظاهر شدن در قاب رسانه ها و با ژست‌های دلسوزانه، حضور و فعالیت آنان را تکذیب کردند، حتی وجود صیادان چینی و کشتی‌های چینی را شیطنت خبرنگاران و بازی رسانه‌ای اعلام داشتند، اما با انتشار مستندات توسط خبرنگاران محلی، مسؤولان بصورتی دیگر سخن گفتند و فعالیت کشتی‌های چینی را اجاره ای و در اختیار برخی از افراد و شرکت‌های ایرانی عنوان نمودند اما حضور آنان از آغاز تا کنون خسارات جبران ناپذیری را نه تنها به وضعیت معیشتی صیادان این مناطق بلکه به محیط زیست دریایی وارد کرده است، زیرا این نوع صید تخریب‌هایی در مقیاس بزرگ حتی در کف اقیانوس‌ها بهمراه دارد، و موجب شکستن مرجانها، خسارت به زیستگاه و حذف جلبک‌ها میشود.ما می پرسیم:
چرا دولت ایران باید چنین قرارداد ننگینی را به پذیرد؟
قراردادی که نابودی گونه های دریایی را به همراه دارد چه گونه منافعی را می تواند برای ملت ایران کسب نماید؟
چرا دولت با ملت شفاف نیست؟
چرا و باچه دلیل جزئیات قرارداد ۲۵ساله نباید علنی باشد؟
ما ضمن محکوم کردن دولت آقای حسن روحانی به نقض حقوق بشر در ایران با استناد به : هدف هشتم (افزایش رشد اقتصادی کشورها به حداقل ۷ درصد)، هدف نهم (ایجاد زیرساخت های پایدار برای توسعه اقتصادی و رفاه ملی) و هدف شانزدهم (پاسخگویی و شفافیت مؤسسات) از سند ۲۰۳۰ یونسکو، قرارداد ۲۵ ساله با کشور چین را بر اساس بند پنج اصل سوم از قانون اساسی (طرد استعمار و جلوگیری از نفوذ اجانب)، بی اعتبار میدانیم .
1318
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
نمایندگی ترکیه
