روز ۱۲ ژوئن از سال ۲۰۰۲ به عنوان روز جهانی مبارزه با کار کودکان اعلام شد که مستلزم همکاری دولت‌ها، کارفرمایان و سازمان‌های کار، جامعه مدنی و میلیون‌ها انسان از سراسر جهان است تا بتوان اقدام مؤثری را برای کمک به کارگران کودک انتظار داشت. «کار کودک» به معنای کاری است که توسط کودکان زیر حداقل سن قانونی معین برای آن کار انجام گیرد. از عوامل گسترش پدیده کودکـان کار، فقر، بدسرپرستی، حاشیه‌نشینی و پایین بودن سطح تحصیلات عنوان شده است. سازمان بین المللی کار در کنوانسیون شماره ۱۳۸ درباره حداقل سن کار به صراحت به عدم کار کردن کودکان زیر ۱۵ سال (براساس ماده ۲ بند ۳) تاکید می کند.اما قوانین کار در ایران، کـودکان زیر ۱۵ سال را در شمار کـودکان کار رده بندی نکرده است. در ایران، بیش‌ترین کودک کار به ترتیب در استان‌های خراسان رضوی، سیستان‌وبلوچستان و تهران هستند. علاوه بر کودکان ایرانی، کودکان اتباع خارجی (بخصوص کودکان افغانی) نیز به دلیل معضلات مالی و عدم بهره مندی از حقوق شهروندی و حمایت های مادی و معنوی از سوی دولت جمهوری اسلامی ایران، به ناچار تن به انجام هر کاری می دهند.
تدوینگر: سوگی حسن زاده
نویسنده: داود وحیدی
گوینده: نجمه تقی نژاد
مشاور: علیرضا جهان بین
کاری از کارگروه رسانه
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
