صدای مردم سیستان و بلوچستان باشیم: درد حرف من نیست، درد نام دیگر من است
از محرومیت، فقر و بی عدالتی تا بی تفاوتی مسئولان !
دومین استان پهناور کشور و در عین حال محروم ترین، باجمعیتی حدود 3 میلیون نفرکه بیش از۸۰درصد آنان زیر خط فقر زندگی می کنند.بی مهری های زیادی متحمل شده اند. فقر، بی خانمانی، تبعیض مذهبی، قومی و ملیتی، گرسنگی مفرط، نبود آموزش و محیط آموزشی مناسب برای کودکان(مدارس کپری،کانکسی،تحصیل در طویله) قحطی و خکسالی،تنها بخش کوچکی از دردهای مردم سیستان و بلوچستان است و در نهایت سیل!
بحران سیل و مدیریت بحرانی که همچنان بزرگترین بحران ایران است
آمار ها در زمان بحرانهای مختلف ایران همچون زلزله و سیل های اخیر نشان داده که این سازمان توانایی کوچکترین بحران را ندارند در سیل اخیر سیستان و بلوچستان 79 درصد از باغات موز تخریب شدند، تخریب منازل، کپرها، مدارس، زمینهای کشاورزی، از بین رفتن دامپروری ، نابودی ایل راهها و زیر ساخت های عشایری و خسارت ۲۹میلیاردی واردشده به آنان، تلف شدن ۴۱۰۰راس دام و بیش از ۷۰۰هکتار از اراضی کشاورزی و… گوشه ای از خسارات وارده و سوء مدیریت در این استان است.
یادآور می شویم که در سیل اخیر حدود3500 هکتار از موزستانهای شهرستانهای کنارک سرباز و چاه بهار را تخریب شده است.این استان ۲۵ درصد موز مورد نیاز کشور را تامین می کند.
مردمانی که دیده نمی شوند 
جمعیت جوان استان سیستان و بلوچستان بیشترازسایراستانهاست اما شرایط اشتغال به حدی افتضاح است که برای نمردن از گرسنگی به ناچار سوخت بری میکنند.نه صنعت وجود دارد ونه کشاورزی رونق ،و حتی با داشتن انواع معادن غنی بهره برداری لازم صورت نمیگیرد و سرمایه گذاری خصوصی انجام نمیشود این استان فعالیت اقتصادی ندارد وبه همین خاطرفقر را به بدترین شکل درهرخانه ای میتوان دید.
سوخت بری شغلی که پیوسته جان می گیرد
مردم این استان باشرایط واستانداردهای زندگی ۱۰۰سال پیش زندگی میکنند.گازرسانی به این استان هنوز به شکل ابتدایی و بصورت سیلندر و کمیاب صورت میگیرد، نکته قابل تامل در این استان عدم اختصاص بودجه برای شیرین کردن آب شرب است ومردم ازآب آشامیدنی پاک محرومند.در بیشتر روستاها برق وجود ندارد.امرار معاش یک واژه غریب در این مناطق محروم است و اغلب برای سیر کردن شکم خود و کودکانشان غذای دام ها را میخورند.
خشکسالی ونبود اشتغال پایدار و مفید نیزموجب شده تا جوانان به فروش سوخت مرزی (سوخت بری)روی بیاورند با اینکه شمارزیادی نیزدراین راه کشته یازخمی میشوند. ازسویی دیگرنگاه امنیتی به این استان و مهمتراز آن بلعیدن بودجه های عمرانی استان توسط نهادهای امنیتی اعتراف به این حقیقت تلخ است که هزینه حضور بخش وسیعی از سپاه،ارتش،نیروهای انتظامی، بسیج، و نهادهای امنیتی واطلاعاتی گسترده درسطح استان سرسام آوراست که اگرفقط نیمی ازاین هزینه ها درطی یک دهه گذشته صرف آبادانی وتوسعه این استان می شد، فقر درسیستان وبلوچستان وجود نداشت.
ما فعالین حقوق بشر ضمن محکوم کردن نقض حقوق شهروندان سیستان و بلوچستان، از نظر محرومیت شغلی مسکن و سر پناه، خوراک وپوشاک آموزش برای کودکان وجوانان، کیفیت راهها، رسیدگی به عشایر و دامهای آنها با استناد به اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین اهداف هفده گانه 2030 یونسکو، اشتغال زایی، رفاه اجتماعی، تحصیل رایگان و مطلوب و حفظ کرامت انسانی را حق ابتدایی و ذاتی مردم سیستان و بلوچستان دانسته و دولت را موظف میدانیم که هر چه سریعتر به امور و وضعیت سیل زدگان و آسیب دیدگان رسیدگی کنند .
1227
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
نمایندگی کشورهای شرق آسیا
ماده 25 منشور جهانی حقوق بشر : حق خوراک و مسکن و مراقبت های طبی و خدمات لازم اجتماعی برای همه .
سند 2030 یونسکو: هدف اول: پایان دادن به فقر در تمامی اشکال آن در همه جا
