کوتاه: همراهی ۱۴ کنشگر و فعالان حقوق بشر:« فاطمه سپهری، حوریه فرج‌زاده طارانی، پوران ناظمی، غلامحسین بروجردی، رضا جنگی، هاشم خواستار، هاشم رجایی، محمد حسین سپهری، مرتضی قاسمی، جواد لعل محمدی، عبدالرسول مرتضوی و محمد نوری‌زاد» با آقای دکتر جعفری یزدی، جانباز جنگ ایران و عراق، تا آستانه دادگاه تجدیدنظردر شهر مشهد و در اعتراض به حکم ۱۳ سال زندان برای ایشان، با سرکوب و توهین و تحقیر و در نتیجه بازداشت کنشگران یاد شده انجامید که همچنان از از وضعیت آنان هیچگونه اطلاعی در دست نیست و نهادهای دستگیر کننده نیز پاسخگوی پرسش های خانواده و یا سایر فعالان،سازمان ها و مدافعان حقوق بشر نیستند.
متاسفانه در ایران امروز روند بازداشت فعالین عقیدتی، سیاسی مدنی، صنفی، فرهنگی و اجتماعی بصورت نگران کننده ای اقزایش یافته است و در همین رابطه پیامد حمایت و پشتیبانی گروه دیگری از مدافعان حقوق ملت، پس از تائید «بیانیه ۱۴ فعال مدنی و سیاسی برای استعفای خامنه‌ای و تغییر قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران»، نسبت اتهام « عاملین براندازی » بود که به آنان داده شد و موجب تعقیب و بازداشتشان گردید، فعالینی که اینک تعدادشان به فراتر از۳۰ تن و تا چند شهر و استان گسترش یافته است از جمله خانمها: گیتی پورفاضل، شهلا انتصاری، نرگس منصوری، محمد مهدوی‌فر، شهلا جهانبین، زهرا جمالی و فرنگیس مظلوم مادر سهیل عربی، زندانی عقیدتی و یکی دیگراز امضا کنندگان این بیانیه که قبل از انتشار بازداشت شده است و آقایان: زرتشت احمدی راغب، عباس واحدیان شاهرودی و کمال جعفری.
این باز داشت ها و احکام ناعادلانه در حالی صورت و صادر گرفته و می شود که آقای خامنه ای در نوروز۹۷ و در شهر مشهد گفته اند:
در کشور ما آزادی فکر، آزادی بیان، آزادی انتخاب وجود دارد و هیچکس بخاطر فکر و نظر مخالف با نظر حکومت، مورد فشار و تهدید و تعقیب قرار نمی‌گیرد.
آقای حسن روحانی نیز انتقاد از دولت را بلامانع دانسته و گفته اند:
در دولت یازدهم و دوازدهم انتقاد از دولت بی هزینه و حتی توأم با جایزه و تشویق است و اکنون این پرسش ها مطرح میشود که :
- امنیت و آزادی « پس از بیان» در کجای قوانین دولت جمهوری اسلامی ایران قرار دارد؟
- عامل و یا عاملین اینگونه رفتار خشونت امیز و نافی کرامت انسانی که در سازمان ها و نهاد های دولتی مشغولند از کدام قوانین نا نوشته ای پیروی میکنند که منظبق با ادعای شما نیست؟
- اکنون جایگاه این فعالان و مدافعین حقوق بشر کجاست که در بین ما و در میان سایر فعالان حضور ندارند؟
- احکام صادر شده و منتسب به آنان برای چیست با کدام مدرک و بر اساس چه قوانینی؟
- چه کسی پاسخگوی حقوق پایمال شدۀ شهروندانی است که به دنبال سخنان فریبنده شما مسئولین و دولتمردان غیر مسئول به ارائه بیان و نظر خویش پرداخته اند؟
- و صد ها پرسش بی پاسخ کهبارها بیان گشته و ناجواب باقی مانده است از جمله سرکوب، بازداشت، تهدید، ضرب و شتم، زندان، شکنجه،احکام طولانی مدت و حتی اعدام، با کدام یک از موازین حقوق بشری شما همخوانی دارد؟
آیا نسبت به پای بندی قانون گذاران به موارد، مواد، اصول و اهداف موجود در موازین و قوانین حقوق بشر بویژه ماده ۹:«عدم توقیف، حبس یا تبعید غیر قانونی» ویا ماده۱۲:«عدم دخالت در احوال شخصی»، ماده ۱۹«حق آزادی بیان»، «حق دنیای زیبا و آزاد برای همه» و اصول۳۴،۳۷ و۲۰از قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران هم اندیشیده اید؟
ما اعلام می کنیم که: آزادی بی قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی،عقیدتی، اولین گام در راستای احقاق حقوق اولیه ملت ایران است.
1175
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
نمایندگی اسکاندیناوی
