کودک کار!!! واقعیتی تلخ
مبحث کودکان کار از دردآورترین مباحث دنیای امروز است که به نظر میرسد تبدیل به معظلی حل ناشدنی و غیر قابل کنترل شده است، چرا که در دنیای کنونی به وضوح شاهد این واقعیت دردناک هستیم که کودکان طعمه طمع و جاه طلبی دنیای مدرنیته میشوند.
بطور کلی طبق تعریف کنوانسیون کودک، کودک فردی است که به سن هجده سال نرسیده‌است و حقوق تعریف شده ای دارد که نقض هرکدام از آن ها ، نقض حقوق کودک به شمار می آید.
محروم کردن کودکان از بازی و تفریح، بی توجهی به بهداشت، تغذیه و پوشاک کودک و بهره‌کشی و توقعات نامعقول از کودک از مصادیق کودک آزاری و نقض حقوق کودکان است.
از طرفی چنان بهره کشی از کودکان عمومیت داشته که عبارتی با نام ” کودکان کار ” تعریف شده است که به گروهی از کودکان اطلاق میشود که به صورت مداوم و پایدار به خدمت گرفته میشوند، به طوری که این امر آنها را در بیشتر اوقات از رفتن به مدرسه و تجربهٔ دوران کودکی بی‌بهره می‌سازد و سلامت روحی و جسمی آنها را تهدید میکند. علاوه بر این کنوانسیون ۱۸۲، اشکال کار سخت کودکان را مطرح میکند و به مواردی چون کار کشیدن از کودک بطور طبیعی که به وضعیت جسمی یا روحی او آسیب برساند و کار تحت شرایط سخت مانند:
کار برای مدت زمان طولانی، کار در طول شب، کار در اماکنی که به شکل غیرقابل قبولی محدود و در کنترل صاحب کار باشد به نحوی که انگار کودک در چنگال کارفرما گرفتار است و بسیاری دیگر، اشاره میکند. این یک فاجعه جهانیست و شرکت های بزرگی چون زارا ، اچ اند ام ، نستله ، اپل و گپهمواره در این زمینه مورد انتقاد قرار گرفته اند .
بر اساس آمار سازمان جهانی کار (ILO)، سالانه ۲۵۰ میلیون کودک ۵ تا ۱۴ ساله در جهان محروم از کودکی میشوند. و طبق این آمار ۱۲۰ میلیون نفر از آنها وارد بازار کار شده و مشغول به کار تمام‌وقت هستند که ۶۱ درصد این کودکان در آسیازندگی می‌کنند.
عوامل متعددی بر شاخص تعداد کودکان کار تاثیرگذار است که میتوان به فقر، عدم آگاهی و تحصیلات والدین، بالا بودن هزینه تحصیلات، نوسانات اقتصادی و جهانی سازی اشاره کرد . براساس تازه‌ترین گزارش مرکز آمار و اطلاعات راهبردی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، شمار کودکان کار در ایران با سرعت بالایی افزایش یافته است.
بر اساس این گزارش، در سال ۹۶ حدود ۴۹۹ هزار کودک ۱۰ تا ۱۷ ساله در کشور یا شاغل بوده‌اند (۴۱۰ هزار کودک) یا در جست‌وجوی کار بوده‌اند.
این رقم نسبت به سال ۹۵ و ۹۴ به ترتیب ۶ درصد و ۹.۶ درصد افزایش نشان می‌دهد
.بر اساس این گزارش بیش از ۳۳۶ هزار کودک پسر و ۷۴هزار کودک دختر در سال ۹۶ مشغول به کار بوده‌اند.در حقیقت نزدیک ۱۸ درصد از کل کودکان کار ایراندختر بوده‌اند که نزدیک نیمی از آنها در بخش صنعت مشغول کار هستند.در میان پسران کودک ۱۰ تا ۱۷ ساله نیز بیشتر آنها جذب کارهای کشاورزی، ماهیگیری، جنگلداری، تولید صنعتی و کارهای ساختمانی شده‌اند.بر اساس این گزارش، ۱.۵ درصد از کل کودکان ۶ تا ۱۹ ساله ایران بی‌سواد هستند و ۱۰ درصد آنها نیز درس را نیمه‌تمام رها کرده‌اند.در مجموع بیش از ۱.۶۸ میلیون کودک در ایران ترک تحصیل کرده‌اند و ۲۵۱ هزار کودک کاملا بی‌سواد هستند.شمار کودکان ترک تحصیل کرده نیز طی سه سال ۹۴ تا ۹۶، به‌صورت متمادی افزایش یافته است.
طرح های متعددی برای کنترل این رویه در ایران اتخاذ شد که متاسفانه یکی پس از دیگری با شکست مواجه شد چرا که دولت جمهوری اسلامی ایران هرگز برای این چالش بزرگ اجتماعی راه حلی ریشه ای اتخاذ نکرده و با بحران اقتصادی فعلی، متوقف کردن کودکان کار نه تنها امری غیرممکن است بلکه باید منتظر افزایش روزافزون این بحران اجتماعی نیز باشیم.
ما اعضاء نمایندگی ایالت نوردراین وستفالن با استناد به مواد اعلامیه جهانی حقوق بشرماده ۳( حق حیات برای همه)، ماده ۴(برده داری ممنوع)ماده ۲۲( حق امنیت اجتماعی)، ماده ۲۴:(حق استراحت و فراغت)، ماده ۲۵:(حق خوراک و مسکن و مراقبتهای طبی و خدمات لازم اجتماعی برای همه )، ماده ۲۶( حق تحصیل رایگان برای همه ) وهمچنین براساس اهداف هفده گانه سند ۲۰۳۰یونسکو به خصوص ،هدف اول (- پایان دادن به فقر در تمامی اشکال آن در همه جا) ، هدف سوم (- تضمین زندگی سالم و ترویج رفاه برای همه در تمام سنین) ، هدف چهارم (تضمین کیفیت آموزش فراگیر و عادلانه و ایجاد فرصت های یادگیری مادام العمر برای همه) اعلام می داریم :
در راستای بهبود و حفظ ارزش های والای انسانی همچنین حفظ و احترام به کرامت کلیه کودکان ،لازم می باشد تا تمام سازمان ها و نهادهای مسئول مطابق مقررات و شرح وظایفشان در جهت احقاق حقوق این افراد اقدام بنمایند. زیرا که:
شادی، آزادی، کودکی، آموزش، پرورش، رفاه، بهداشت و … حق تمامی آینده سازان و اینده سالاران جامعه میباشد.
1171
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
نمایندگی نوردراین وستفالن
