ماده 5 اعلامیه جهانی حقوق بشر:
هیچ کس نمی بایست مورد شکنجه یا بیرحمی و آزار یا تحت مجازات غیر انسانی یا رفتاری قرار گیرد که منجر به تنزل مقام انسانی وی گردد.
ماده 19 اعلامیه جهانی حقوق بشر
هر انسانی محق به آزادی عقیده و بیان است؛ و این حق شامل آزادی داشتن باور و عقیده ای بدون نگرانی از مداخله و مزاحمت و حق جستجو، دریافت و انتشار اطلاعات و افکار از طریق هر رسانه ای بدون ملاحظات مرزی است.
ماده 20 اعلامیه جهانی حقوق بشر
1. هر انسانی محق به آزادی گردهمایی و تشکیل انجمنهای مسالمت آمیز است.
2 .هیچ کس نمی بایست مجبور به شرکت در هیچ انجمنی شود.
تجاوز و شکنجه های جنسی زندانیان سیاسی عقیدتی را محکوم است
رشیدا مانجو گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره خشونت علیه زنان در گزارش خود به موارد متعدد شکنجه جنسی زندانیان سیاسی و عقیدتی در ایران چنین گزارش می دهد:
« گزارش جدید درباره جمهوری اسلامی ایران مستند به مصاحبه هایی با زنان زندانی سیاسی وعقیدتی سابق است که نشان می دهد زنان به دلایل مختلف از جمله: همکاری با گروههای سیاسی مخالف، دفاع از حقوق زنان، فعالیتهای دانشجویی، کار با سازمانهای غیر دولتی، دفاع از حقوق همجنسگرایان، دفاع از حقوق اقلیتهای مذهبی، فعالیتهای منفرد به عنوان روزنامه نگار، وبلاگ نویس، مدافع حقوق بشر و یا شرکت در اعتراضات ویا دیگر فعالیت مدنی و سیاسی از جمله همکاری با اقلیتهایی که به رسمیت شناخته نمی شوند و قوانین مربوط به حجاب اجباری، دستگیر می شوند».
بر اساس اخبار و مستندات، از این رفتارهای غیر انسانی در زندانهای ایران استفاده میشود.
نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی پیوسته می کوشند تا با تجاوز و دیگر شکنجه های جنسی به زنان، در خصوصی ترین و پایه ای ترین زوایای شخصیت وشئونات انسانی آنها نفوذ کرده و آن را نابود سازند.
برمبنای نظریه متخصصان روان پزشکی، اثرات و خاطرات اینگونه اعمال خشونت آمیز تا پایان عمر باقی مانده و بر تمام زاوایای زندگی فردی و اجتماعی اینگونه افراد تأثیرات سوئی را بجا می گذارد.
ما اعضای کمیته دفاع از حقوق زنان خواهان: پایان بخشیدن به این رفتارهای غیر اخلاقی و غیر انسانی بوده و آزادی بدون قید و شرط زندانیان سیاسی و عقیدتی را خواستاریم.
447
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از حقوق زنان
