از قتل عام سال 1367 تا تخریب گورهای دسته جمعی

دو سازمان عفو بین‌الملل و سازمان عدالت برای ایران دوشنبه ۱۰ اردیبهشت اعلام کردند که طبق تحقیقات میدانی و تصاویر ماهواره‌ای و فیلم‌های دریافتی، در هفت شهر اهواز، مشهد، تبریز، رشت، قروه، سنندج و گورستان خاوران در جنوب‌ شرق تهران، تلاش‌هایی از سوی نهادهای حکومتی برای تخریب گورهای دسته‌جمعی صورت می‌گیرد. اسنادی که این دو نهاد ارائه داده‌‌اند مربوط به فاصله زمانی سال‌های ۱۳۸۲ تا

۱۳۹۶ است و نشان می‌دهد دولتجمهوری اسلامی ایران دست طی اقداماتی «عامدانه» دست به تخریب گورهای جمعی قطعی یا احتمالی مربوط به کشتار ۶۷ زده است .

تخریب این گورستان‌ها از طریق ساختمان‌سازی، ایجاد بلوک‌های بتونی، راه‌سازی و تبدیل این مکان‌ها به مراکز دفن زباله انجام گرفته است.

سازمان عدالت برای ایران با شناسایی ۱۲۰ گور دسته‌جمعی در کشور تخمین زده است که  بیش از ۴ هزار زندانی سیاسی که در سال ۱۳۶۷ اعدام شدند، در این گورها دفن شده‌اند. در جریان کشتار ۶۷، هزاران زندانی به دلایل سیاسی دستگیر شده، قهرا ناپدید و به صورت فرا قانونی اعدام شدند .

اعدام زندانیان سیاسی در دهه 60 بویژه تابستان ۱۳۶۷ به دستور روح الله  خمینی بنیانگذار دولت جمهوری اسلامی ایران انجام گرفت. چندین هزار نفر از زندانیان سیاسی و عقیدتی که به دلیل مخالفت با جمهوری اسلامی در زندان‌های حکومت بودند در ماه‌های مرداد و شهریور ۱۳۶۷ به شکلی مخفیانه اعدام و در گورهای دسته‌جمعی دفن شدند. و همواره مسئولین دولت جمهوری اسلامی ایران از این اعدام‌ها دفاع کرده و آن را اقدامی شجاعانه برای بقای حکومت دانسته‌اند.

حسینعلی منتظری جانشین مقام رهبری که پس از روح الله خمینی بلندپایه‌ترین مقام سیاسی کشور محسوب می‌شد همان زمان مخالفت خود را با اعدام‌ها اعلام کرد که اعتراض‌هایش به برکناری‌ او از جانشینی خمینی و حبس خانگی در سال‌های آتی تا زمان مرگش انجامید.

با گذشت سه دهه از این جنایت، مقامات ایران همواره تلاش نمودند تا  سرنوشت و محل دفن قربانیان را پنهان کنند که  این رفتار،  مصداق ناپدید کردن قهری است و مطابق قوانین بین‌المللی جرم محسوب می‌شود.

 ما فعالان حقوق بشر از نمایندگی اندونزی ضمن محکوم نمودن عملکرد دولت جمهوری اسلامی ایران مبنی برتخریب گورهای قربانیان دهه شصت یکبار دیگر با خانواده های زخم خورده  دغدار این عزیزان اعلام همبستگی می کنیم و با اشاره به

ماده 7 اعلامیه جهانی حقوق بشر که همه در برابر قانون مساوی هستند

و ماده 8 اعلامیه جهانی حقوق بشر رعایت حقوق انسانی توسط قانون

و ماده 9 اعلامیه جهانی حقوق بشر عدم توقیف، حبس یا تبعید غیر قانونی

و ماده 10 اعلامیه جهانی حقوق بشر حق محاکمه قانونی برای همه

و ماده 11 اعلامیه جهانی حقوق بشر حق محاکمه قانونی برای همه،

همراه با این عزیزان خواستار پیگرد و محاکمه مسببین کشتارهای دهه شصت و حفظ گورستانهایی نظیر خاوران به عنوان سندی مبنی بر اعمال غیر انسانی هستیم. و اعلام میداریم که:

تخریب یا پنهان نمودن گورهای دسته جمعی، نشانه بارز بی حرمتی به عزیزان خفته در خاک و خانواده هایشان بوده و باید فورا متوقف شود.

1000

کانون دفاع از حقوق بشر در ایران

نمایندگی اندونزی