اطلاعیه 965 کمیته دفاع از حقوق جوان و دانشجو در خصوص دختران خیابان انقلاب
«دختران خیابان انقلاب»: فعالیتی خود جوش بر علیه حجاب اجباری و تنگناهای غیرلازم.
دختران خیابان انقلاب یعنی نه به حجاب اجباری، نه به نابرابری و تبعیض جنسیتی، یعنی فریادی به پهنای گسترده ایران و از سوی «نیمه دیگر جامعه »، یعنی طغیانی برعلیه فرودستی زن و فرا دستی مرد، یعنی فریاد اندوه و رنج های بی‌پایان زندگی در دنیایی پر از تبعیض و نابرابری و خشونت.
دختران خیابان انقلاب: یعنی پژواک صدا بگوش آنان که شنوده هایشان در حوزه زنان ناکارآمد بوده است، یعنی دادخواهی از چهار دهه تبعیض، تحقیر، نابرابری و سر خوردگی که با تار و پودشان عجین شده است.
یعنی عدم تحمل تحمیل ناهنجاری ها و قوانین تبعیض آمیز که به اصلی‌ترین نماد اقتدار نظم دینی در جامعه و کنترل اجتماعی تبدیل شده است، یعنی برپا داشتن پرچم سفیدی که نماد صلح و دوستی است در مقابل سرکوب، بازداشت، شکنجه و قوانین متکی بر تهدید بوسیله اسلحۀ فشار و اجبار، یعنی ممانعت از قتل های ناموسی، اسید پاشی و…
دختران خیابان انقلاب: یعنی نه به سیاست‌کاهش شدید اشتغال برای زنان و رها شدن از قیمویت پدر، شوهر، برادر و پسر، یعنی لغو موانع قانونی و عملی برای حضور همه جانبه زنان در عرصه سیاست، جامعه، بازار کار، دنیای علم، هنر و فرهنگ ،یعنی درخواست اختیار برسرنوشت خویش ، یعنی نه به سلطۀ مرد بر زن.
دختران خیابان انقلاب: یعنی درخواست مجوز برای شهادت دادن، قاضی شدن، یعنی حق برخورداری و حضور در کلیه مدارج علمی و فرهنگی، یعنی نه به محدود شدن زنان در فراگیری و آموزش تنها دررشته هایی نظیر بهداشت، کشاورزی و صنایع دستی، یعنی تغییر در تعریف و مفهوم « رَجُل سیاسی » در قوانین اجرائی ایران، یعنی حضور زنان در عرصه‌های اجتماعی و سطوح کلان مدیریتی نظیر انتخاب وزیر زن.
دختران خیابان انقلاب: یعنی برابری در کلیه حقوق اعم از حق طلاق، ارث، سرپرستی کودکان و یا حضور در ورزشگاه‌ها، یعنی خشم وفریادی که از گلوی ویدا موحد ها، نرگس حسینی ها، اعظم جنگروی ها شاپرک ها و بسیاری از دختران و زنان و مردان ایرانی برخاست و مسئولین آن را «خلاف شرع»، «تجاهر به گناه»، «فریب خوردگان»، «تحریک احساسات»،«القائات خارجی» و «یک حرکت بچه گانه» دانستند، یعنی پرچم سفیدی که هم اکنون بر سر هر بلندی در دستانی قدرتمند تر از نیروی انتظامی و اسلحه ای است که به سوی مردم گرفته شده و تاکنون به بازداشت بیش از۲۹ نفر رسیده است بدون ذکر مصداق جرم آنان.
اصل 27 قانون اساسی:
تجمع و اعتراض اگر با سلاح نباشد، آزاد است.
بنابر آنچه گفته شد، طبق اصل 27 قانون اساسی و مواد 1، 2، 3، 5، 6، 7 و … اعلامیه جهانی حقوق بشر، مسئولین دولت جمهوری اسلامی ایران موظفند به “سوءاستفاده از مقام دولتی“ پایان داده، کلیه بازداشت شده گان را بدون هیچگونه قید وشرط آزاد نموده، حقوق بنیادی ملت ایران و بویژه زنان را محترم بشمارند.
965
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
کمیته ی دفاع از حقوق جوان و دانشجو
