اطلاعیه شماره 937 کمیته دفاع از حقوق جوان و دانشجو در خصوص دستگیری جوانان به جرم رقص و پایکوبی

سرهنگ ذوالفقار برفر، رئیس پلیس امنیت اخلاقی تهران :۱۴۰ دختر و پسر در لواسان و 90 جوان دیگر در فرمانیه، همراه با گروه و ابزار آلات موسیقی این دو محفل، به جرم رقض و پایکوبی دستگیر، محل برگذاری پلمپ شد.

جوانان ما هر لحظه در سوگ شادی ممنوعه خود سوگوار میشوند زیرا:

در ایران امروز، غم آزاد است، ماتم، عزا، گریه، غصه، افسردگی، شیون، زاری، بی انگیزه گی، خود آزاری در حد زنجیر و قمه زدن بر پیکر خویش و از همه بد تر مواد مخدر هم  آزاد است.

زیرا : در ایران امروز، آزار و اذیت جوانان با هر دلیل و بهانه آزاد است، توهین، تحقیر، حتی بجرم دستفروشی و تامین معاش.

زیرا : در پرتو مراسم های مختلف عزاداری، با هم بودن ، کنار هم بودن، اتحاد، همدلی، همصدائی و هم نوائی تجربه میشود، تجربه ای که در کوچکترین گرد همائی ممنوع است، جشن تولد، جشن فارغ التحصیلی، جشن های خانواده گی، جشن های ملی و میهنی« شب یلدا، چهارشنبه سوری، سیزده بدر، بزرگداشت روز کورش، شرکت در مراسم روز جهانی زن، روز کارگر …» حتی شادی جمعی در پیروزی تیم مورد علاقه هم ممنوع، و پیامد های آن بازداشت و زندان و شکنجه و تجاوز خواهد بود.
زیرا : شادی، خنده، رقص، موسیقی، کنسرت و در حقیقت، جوانی و حق طلبی ممنوع، امنیت در حصار دین است.
زیرا : جوان بودن و جوانی کردن در گرو تصمیمات ماموران امنیتی و دولتی است و گاه میتوان دقایق شادی را با میزان پرداخت رشوه نیر محاسبه کرد، اما برای شرکت در تشیع جنازه، مراسم اعدام، مراسم شلاق زدن افراد در ملاء عام و… تبلیغات گسترده میشود، جوانان از طریق صدا و سیما دعوت میشوند و فراخوان صادر میشود که بشتابید.

و جوانان ایران به اینگونه دعوت نامه ها پاسخ مثبت میدهند زیرا:

شرکت در اینگونه مراسم محملی می شود برای سوگواری اجتماعی عظیم‌تری که در رگ‌های جامعه جوان ایرانی نفس می‌کشد!.

زیرا : آنان در یک فضای اجتماعی لذت و  احساس یک حضور جمعی را تجربه می کنند!.

زیرا : کارکرد مراسم سوگواری برای جوانان امروز ایران تمرکز بر یک نقطه وحدت بخش را معنا می بخشد با مفهوم روحیه انسجام  و همبستگی گروه‌های مختلف اجتماعی.

جوانانی که در سوگ جوانی خویش‌اند، مادران و پدران شرکت‌کننده نیز با حضور خود عمشریک آنان شده، برای نسل جوانی سوگواری می‌کنند که در وضعیتی دشوار گرفتار است  و ناکامی را به کمال تجربه می‌کند. آری والدین نیز سوگوار فرزندان خویش‌اند! بهانه ای برای گریستن و تخلیه غمهای در دل مانده  برای نسلی که آینده او دلهرۀ ماندگارشان است.

و این سوگواری پنهان جوانان ایرانی در وجود یکایک آنان نهادینه شده است زیرا:

دولت جمهوری اسلامی ایران علیرغم تعهد و ادعای پایبندی به حق شهروندی و اعلامیه جهانی حقوق بشر، ناقض کلیه مواد منشور یاد شده است از جمله : مادۀ 1: تمام افراد بشر آزاد بدنیا میایند و از لحاظ حیثیت و حقوق با هم برابرند. همه دارای عقل و وجدان میباشند و باید نسبت بیکدیگر با روح برادری رفتار کنند. مادۀ 2: هر کس میتواند بدون هیچگونه تمایز مخصوصا از حیث نژاد، رنگ، جنس، زبان، مذهب، عقیدهٔ سیاسی یا هر عقیده دیگر و همچنین ملیت، وضع اجتماعی، ثروت، ولادت یا هر موقعیت دیگر، از تمام حقوق و کلیهٔ آزادی‌هائیکه در اعلامیه ذکر حاضر شده است، بهره‌مند گردد. مادۀ 3: هر کس حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی دارد. مادۀ 18: هر کس حق دارد که از آزادی فکر، وجدان و مذهب بهره‌مند شود. این حق متضمن آزادی تغییر مذهب یا عقیده و همچنین متضمن آزادی اظهار عقیده و ایمان میباشد و نیز شامل تعلیمات مذهبی و اجرای مراسم دینی است. هر کس میتواند از این حقوق منفرداً یا مجتمعاً بطور خصوصی یا بطور عمومی برخوردار باشد. مادۀ 20: هر کس حق دارد آزادانه مجامع و جمعیت‌های مسالمت‌آمیز تشکیل دهد.

ما اعضای کمیته دفاع از حقوق جوان دانشجو خواهان 2 مورد زیر میباشیم:

1 . حق حیات، امنیت، زندگی در شادی را برای مردم ایران

2 .  رعایت کلیه مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر و کنوانسیون های ان.

937

کانون دفاع از حقوق بشر در ایران

کمیته دفاع از حقوق جوان و دانشجو