آرامش، امنیت اجتماعی و اقتصادی مؤلفه مهم جوان و دانشجو
انتظار بهحقّ جوانان این است که از یک اقتصاد شکوفا برخوردار باشند، رفاه عمومی باشد، طبقهی ضعیف از وضعیّت غیرقابل قبول خارج بشود، از مشکلات نجات پیدا کند؛ اینها انتظارات مردم ما است و این انتظارات بهحق است و دولت ایران باید پاسخگو باشد. عدم توانایی در خرید یا حتی اجاره مسکن، بدون تردید یکی از دلایل عدم تمایل جوانان به ازدواج به موقع است.
بررسی آمارهای سازمان ثبت احوال نشان میدهد که قریب به ۱,۵ میلیون زوج از سن ازدواج گذشته و در تجرد قطعی قرار دارند. شاید برخی افراد تصور کنند که مسئله اشتغال تاثیرگذارترین مساله در امر ازدواج است، اما مهمتر از آن، مساله امنیت اقتصادی است. اگر نیازهای اساسی مردم، از جمله مسکن که بیشترین سهم را در سبد هزینه خانوار دارد (میانگین ۳۵ درصد در سبد خانوار و برای اقشار مستضعف نزدیک به ۸۰ درصد)، حل شود، احساس امنیت اقتصادی بیشتر می شود و در نهایت این عامل می تواند تمایل جوانان به ازدواج به موقع را افزایش دهد. به عبارتی ساده تر اهمیت مسکن از اشتغال بیشتر است چرا که در حال حاضر و با توجه به نرخ بیکاری
و نرخ اجاره بها در کشور، در نبود مسکن یک شغل پاسخ گوی نیازهای خانواده نیست، در صورتی که جوان صاحب خانه به راحتی توان تشکیل یک خانواده را خواهد داشت.
جوانان سرمایههای طلایی کشور، آینده سازان و پیشتازان توسعه این مرز و بوم بوده و هستند که اگر به حال خود رها شوند این سرمایههای عظیم را از دست میدهیم، از این رو واقعیت ایجاب میکند به مطالبات و نیازهای جوانان در حوزههای مختلف توجهی ویژه شود.
سازمانهای دولتی جوانان در ایران پس از انقلاب در سازمان ملی جوانان ادغام و دبیرخانه شورای عالی جوانان تأسیس شد. پس از گذشت پنج سال از فعالیتهای دبیرخانه شورای عالی جوانان، از آن جا که دستگاههایی که
به نوعی در امور جوانان دخیل بودند در انجام دادن اقدامات مؤثر و کارساز ناتوان بودند در سال ۷۷ مرکز ملی جوانان تاسیس و فعالیت خود را با توجه به لزوم ساماندهی امور جوانان و پاسخگویی به نیازها و انتظارات آنها آغاز کرد و سرانجام در سال ۷۹، بر اساس قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، مرکز ملی جوانان برای ساماندهی اساسی امور جوانان کشور به صورت ساختار و ساز وکار متناسب با این مأموریت به سازمان ملی جوانان تبدیل شد که حل مسائل جوانان، اعتلا و رشد نسل جوان کشور و استفاده بهینه از استعدادها و تواناییهای نسل جوان از جمله اهداف آنها بود اماسازمان ملی جوانان در نهایت با حکم محمود احمدی نژاد در سال ۹۰ منحل و در وزارت ورزش و جوانان ادغام شد
حال این روزها زمزمههایی از احیای مجدد سازمان ملی جوانان به گوش میرسد و دولت نیز لایحه آن را به مجلس تحویل داده است و در صورت تصویب مجلس، سازمان ملی جوانان احیا خواهد شد.
احیای سازمان ملی جوانان که اکنون در دستور کار دولت دوازدهم قرار گرفته است اگر در راستای پیگیری مطالبات و نیازهای جوانان باشد که بیش از نیمی از جمعیت ایران را شکل میدهند اقدامی شایسته محسوب میشود.
چرا دولت روحانی پس از گذشت حدود پنج سال به فکر جوانان افتاده است؟
حقیقت این است که جوانان فقط در انتخابات ریاست جمهوری نقش داشتند و در دولت روحانی جایی نداشتند و این موضوع حتی در کابینه دولت او نیز مشهود بود هرچند و شوربختانه در کابینه دوم خود وزیری جوان (با ژن خوب) را انتخاب کرد، اما باز هم جوانگرایی برای دولت روحانی موضوعی مهجور است.
اعضاء کمیته جوان و دانشجو با اتکا به ماده 21 اعلامیه جهانی حقوق بشر حق دموکراسی، ماده 23 اعلامیه جهانی حقوق بشر حق امنیت کار و ماده 25 اعلامیه جهانی حقوق بشر حق خوراک و مسکن و مراقبتهای طبی و خدمات لازم اجتماعی برای همه خواهان رسیدگی به وضعیت معیشتی جوانان ایران و همچنین خواستار رفع هرگونه تبعیض در اقشار مختلف جامعه می باشند.
1002