اطلاعیه 860 نمایندگی مالزی در خصوص زنان سرپرست خانواده
آنچه مسئولان همیشه در حال بررسی آن هستند ولی درصدد اجرای آن، نه
کاهش ساعت کارآنان، تأمین امنیت شغلی، بیمه زنان سرپرست خانوار، پرداخت حق اولاد و عائله‌مندی به تمام زنان شاغل سرپرست خانواده، اعطای وام ۱۰ میلیونی به زنان سرپرست خانوار، و… دیگر وعده‌های ناتمام، طرح‌هایی که دولت‌ها برای حمایت از زنان سرپرست خانواده در سخن مطرح کرده اند، اما در عمل و انجام آن خبری نیست.
مادران پدر نما، پدیده ای گسترده و روزافزون که تعداد زیای از زنان میهنمان، بویژه بعد از جنگ، با مشکلات آن دست به گریبانند. زنان سرپرست خانواریعنی: مسئولیت، هزینه‌های سنگین و طاقت فرسا، تامین معاش، امری که در بسیاری از موارد با تقلائی بی فرجام برای تبدیل فقر اقتصادی و فرهنگی به بی نیازی، اما بیکاری، تفاوت طبقاتی سخت و یا حتی غیرممکن است و در صورت تحقق نیز، سختی‌ها و محنت‌های بیشماری را یدک میکشد، یعنی تلاش وعدم ثبات مالی و برخورداری از پشتوانه مالی، نداشتن بیمه های درمانی ، مقابله دائمی و مستمر با فقر فرهنگی و سوء استفاده‌های جسمی و روانی، یعنی سرپرستی و نگهداری از کودک یا کودکان، محرومیت از برقراری روابط عاطفی، احساسی با دیگری، یعنی ایفای نقش‌های متعدد و.. که جمله موانعی هستند بر ای رسیدن به آرزوی بی نیازی.
جنگ ، چندهمسری ، فوت ، طلاق ، اعتیاد ، جرم ، مهاجرت و …! بسیاری دلایل دیگر ، برای بانوان ، بی سرپرستی و یا بدسرپرستی را به دنبال دارد که تا کنون هیچ سازو کار قطعی و خردمندانه ای برای عبور از بحرانهای پیرامون این زنان مرد نما اندیشیده و یا حتی پیش بینی نشده است، حتی تصور این واقعیت در جامعه سنتی و پدرسالارانه بسیار دردآور است، زنانی که درطول زندگی خود آموزشی برای پذیرش آن ندیده‌اند و هیچ‌گونه آمادگی برای مواجه شدن با آن را ندارند.
طبق آخرین آماری که سازمان بهزیستی منتشر کرده است:
12 درصد از خانواده‌های ایرانی با سرپرستی زنان اداره می‌شود؛ در حالی که این آمار در سال 85 حدود 9 درصد گزارش شده بود. 4/71 درصد از زنان به دلیل مرگ همسرسرپرست خانواده اند. 6/17 درصد بد سرپرست هستند و یا همسرشان دچار از کارافتادگی شده اند 10 درصد بر اثر طلاق، زن سرپرست خانواده شده‌است و 5 درصد نیز هرگز ازدواج نکرده‌اند که، همه از مسایل اقتصادی در رنجند . ماده 25 اعلامیه جهانی حقوق بشر بند 1: هر کس حق دارد که سطح زندگانی و سلامتی و رفاه خود و خانواده‌اش را از حیث خوراک و مسکن و مراقبتهای طبی و خدمات لازم اجتماعی تأمین کند و همچنین حق دارد که در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضاء، بیوگی، پیری یا در تمام موارد دیگری که بعلل خارج از اردهٔ انسان وسائل امرار معاش از دست رفته باشد از شرایط آبرومندانه زندگی برخوردار شود.
زهرا ساعیعضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی:
متاسفانه در حوزه حمایت از زنان سرپرست خانوار، نه متولی خاصی داریم
و نه قوانین ویژه ای در این زمینه وجود دارد.
اعضای نمایندگی مالزی این نابسامانی و عدم مدیریت و مسئولیت پذیری دولت جمهوری اسلامی ایران در مورد بانوان سرپرست خانوار را محکوم نموده و بر اجرای کامل مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر تاکیدی ویژه دارند.
860
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
نمایندگی مالزی
مادران پدر نما، پدیده ای گسترده و روزافزون که تعداد زیای از زنان میهنمان، بویژه بعد از جنگ، با مشکلات آن دست به گریبانند. زنان سرپرست خانواریعنی: مسئولیت، هزینه‌های سنگین و طاقت فرسا، تامین معاش، امری که در بسیاری از موارد با تقلائی بی فرجام برای تبدیل فقر اقتصادی و فرهنگی به بی نیازی، اما بیکاری، تفاوت طبقاتی سخت و یا حتی غیرممکن است و در صورت تحقق نیز، سختی‌ها و محنت‌های بیشماری را یدک میکشد، یعنی تلاش وعدم ثبات مالی و برخورداری از پشتوانه مالی، نداشتن بیمه های درمانی ، مقابله دائمی و مستمر با فقر فرهنگی و سوء استفاده‌های جسمی و روانی، یعنی سرپرستی و نگهداری از کودک یا کودکان، محرومیت از برقراری روابط عاطفی، احساسی با دیگری، یعنی ایفای نقش‌های متعدد و.. که جمله موانعی هستند بر ای رسیدن به آرزوی بی نیازی.
طبق آخرین آماری که سازمان بهزیستی منتشر کرده است:
