اطلاعیه ۱۲۶۴ کمیته دفاع از حقوق پیروان ادیان در خصوص حقوق زندانیان

عملکرد قوه قضاییه جمهوری اسلامی ایران در تعریف واژگان

«خودی وغیرخودی»

 این روزها نیز به سان همه سالیان گذشته، ارعاب وفریبکاری را توأمان به کار گرفته و در بحبوحه بحران جهانی کرونا، بخشنامه ای مبنی بر آزادی مشروط زندانیان با محکومیت کمتر از پنج سال صادر کرده است که  هم به لحاظ محتوایی و هم در حالت اجرائی، نافی و ناقض کرامت انسانی زندانیان عقیدتی است با این توضیح که:

بسیاری از دراویش حدود دو سال پیش در واقعه “گلستان هفتم” به حبس های طولانی مدت محکوم شده و شامل این بخشنامه نمی گردند اما طبق بخشنامه یاد شده، بسیاری از محکومان کیفری از زندان آزاد شده اند، حتی افرادی مانند شبنم نعمت زاده و یا هادی رضوی که احکام قطعی اختلاس از اموال ملی را دارند  نیز  احتمالا برای اختلاس های بیشتر، حذف بسیاری از مدارک پرونده و ارتباط لازم با مقامات صاحب نفوذ و…. در مرخصی به سر می برند

امّا: بسیاری از دراویش گمنام، حتی با محکومیت های کمتر از پنج سال همچنان در زندان های مختلف و دور افتاده عمر خود را با شرایط غیربهداشتی و خطرناک سپری میکنند دراویشی نظیر حیدر تیموری که نه تنها آزاد نشده و یا از مزایای این بخشنامه برخوردار نگردیده،  بلکه در این شرایط خطرناک قرنطینه ای از شهری به شهری و از زندانی به زندانی دورتر از دیار و خانواده هایشان تبعید شده و در سریالهای تلویزیونی کشور، آنان را مجرمانی همطراز با دزدان و قاتلان به نمایش همگانی می گذارند.

دولت جمهوری اسلامی ایران چگونه تفسیری می تواند داشته باشد از آزادی دزدان و دربند ماندن دراویش، به جرم ابرازعقیده؟

چه پاسخی دارد برای ادامۀ به بند کشیدن دراویشی که به دلیل انجام مناسک و مراسم مذهبی و یا اطلاع رسانی درباره نقض حقوقشان بازداشت و زندانی شده اند؟

و چه توضیحی می تواند داشته باشد برای این تبعیض فاحش و آشکار؟

آیا به جز ستمکاری و به سُخره گرفتن عقاید سایر باورمندان دلیل دیگری هم هست؟

آیا به جز ریشخند انسانیت مفهوم دیگری هم دارد؟

آیا نه اینست که به قول استادِ سخن سعدی، شاعر نامدار ایران: این چه مردمانند که سگ را گشاده‌اند و سنگ را بسته !.

نگاهی دیگر به بخشنامه مذکور و اجرای آن:

بمنظور رسمیت بخشیدن و منزه ساختن چهره رهبر جمهوری اسلامی ایران با تبلیغات رسانه ای هرچه بیشتر و تکرار آن از صدا و تصویر دولتی همراه با تکیه بر “موافقت” ایشان، تعدادی از دراویش در ایام نوروز و در ادامه اجرای بخشنامه فوق آزاد شده اند از جمله سعید دوراندیش، احمد ایرانی خواه، سعید سلیمی، مجید رشیدی، بهروز صادقی، سعید کریمایی، سعید خموشی و حیدر تیموری که پس از آزادی از زندان ایلام با دستبند و پابند مستقیماً به شهرستان خاش تبعید شد، و شگفتا که این “عفو“، “اعطا“، “هدیه نوروزی” و “بخشش” با این میزان تبلیغ، عکس، فیلم و گزارش هم بطور “مشروط” داده شده است تا هرزمان که اراده کنند به آسانی لغو شود.

سخن کوتاه که: ماهی از سر گنده گردد، نی ز دُم  و دولت جمهوری اسلامی ایران حتی در شرایطی که نجات زندگی و جان شهروندان نیز مطرح باشد با دروغ و نیرنگ، مردم فریبی و تزویر به اهداف ضد بشری خود و قدرت ماندگاری اش اولویت می بخشد، همکاران ما در این کمیته مفاد ۲ و ۱۸ و ۱۹از منشور جهانی حقوق بشر، هدف شانزدهم سند ۲۰۳۰ یونسکو، وهمچنین اصل ۲۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران را هرچه رساتر فریاد میزنند و ازهمه انسان های آگاه و آزاد اندیش نیز در اینبار کمک می طلبند تا شاید گوشهایی در دولت جمهوری اسلامی ایران بشنوند و بفهمند که :

” آزادی عقیده، آزادی بیان اندیشه و دسترسی به عدالت” از حقوق ذاتی همه انسانهاست  و زندانیان مذهبی و عقیدتی میبایست از این حق، بدون هیچگونه تبعیضی برخوردار شوند.

1264

کانون دفاع از حقوق بشر در ایران

کمیته دفاع از حقوق پیروان ادیان

RSS
Follow by Email
YouTube
Instagram
Telegram