اطلاعیه شماره 982 کمیته دفاع از حقوق پیروان ادیان پرونده‌سازی و گرفتن اعترافات اجباری
ادامه روند حشونت، تعدی، تهدید، پرونده‌سازی و گرفتن اعترافات اجباری علیه دراویش بازداشت شده:
برخلاف موازین قانونی تعدادی از دراویش بازداشتی، فقط به ظن ارتباط آنان با کشته شدن افراد در شب ناآرامی‌ها، در بازداشتگاه اداره آگاهی تهران « محل رسیدگی به پرونده‌های جنایی» نگهداری و تحت انواع شکنجه های روحی و جسمی قرار دارند، این بازداشتگاه به اعمال شکنجه برای اعترافگیری مشهور است بطوری که تمام افراد بازداشت شده محروم از ابتدائی ترین حقوق خود می باشند، در یکی از موارد یاد شده، هفته گذشته مأموران عباس دهقان نیا یکی از دراویش بازداشت‌شده را تهدید کرده‌اند که اگر همکاری نکند “ در مقابل او به همسرش تجاوز خواهند کرد”که در اعتراض به شرایط بازداشت و شکنجه های اعمال شده آقایان کیانوش عباس زاده، احمد موسوی، نورعلی موسوی، مهدی اسکندری، امیر لباف، جواد خمیس آبادی، میر صادق و عباس دهقان نیا از ۷ فروردین دراعتصاب غذا هستند.
انواع شکنجه های فیزیکی که بطور معمول در این بازداشتگاه مورد استفاده قرار میگیرد عبارتست از:“ضرب و شتم با لوله پلاستیکی، کابل یا شلاق؛ مشت، لگد، بسته شدن به لوله یا سایر وسایل به مدت طولانی و انواع مختلف آویزان کردن که یکی از شناخته‌شده‌ترین آنها روش “جوجه کباب” است که با شیوه فرد بازداشت شده را با دست و پای بسته از یک لوله افقی آویزان کرده و شلاق می‌زنند.
تاکنون مرگ دست‌کم یکی از دراویش بنام محمد راجی بهنگام بازداشت تأیید شده است، بگفته خانواده، وی بسبب ضربات وارده در حین بازجویی در بازداشتگاه جان خود را از دست داده اما دادستان تهران تکذیب می کند.
محمد ثلاث یکی دیگر از دراویش نیز که به زیرگرفتن مأموران با اتوبوس و “قتل عمد” متهم شده است در دادگاه به سه بار اعدام محکوم شده است و این درحالیست که دراویش عموما با“بایکوت خبری” رسانه‌های ایران از یک سو و از سوی دیگر با “هجمه خبری” رسانه‌های دولتی روبرو هستند، بدون برخورداری از حق و حقوق اولیه یک زندانی و داشتن وکیل برای ورود به پرونده آنان.
بعد از دو ماه، همچنان حدود ۳۷۰ تن از دراویش در بازداشت موقت اند که نزدیک به۳۵۰ مرد در زندان تهران بزرگ نگهداری می‌شوند و۱۱ زن بنام های “شکوفه یدالهی، سپیده مرادی، مریم فریسانی، نازیلا نوری، سیما انتصاری، شیما انتصاری، شهناز کیانی، مریم باراکوهی، الهام احمدی، صدیقه صفابخت و آویشا جلال‌الدین” در زندان قرچک ورامین.
جهانیان، آزاد اندیشان و وجدان های بیدار بدانند که:
در تضاد با شعارها و سخنرانی های مسئولین دولت جمهوری اسلامی ایران مبنی بر پایبندی به حقوق بشر،عدم دستگیری و بازداشت شهروندان به جرم باورهایشان، رعایت حقوق زنان در جامعه، آزادی بیان و اندیشه و..عملکرد آنان پیوسته برخلاف موازین حقوق بشری، اصول قانون اساسی، و حقوق شهروندی بوده و هست. از جمله مواد 1، 2، 10، 11،18و 19 اعلامیه جهانی حقوق بشر و اصول 23، 36 و 39 قانون اساسی، در ایران امروز نه فقط حقوق درویشان، بهائیان، مسیحیان، اهل حق، اهل سنت، عرفان حلقه و.. نقض میشود بلکه سایر دگر اندیشان ایران نیز از اینگونه تهاجم ها در امان نبوده و پیوسته با برچسب “فرقه‌های انحرافی” مورد تهدید و تعقیب قرار دارند، حال آنکه مسئولین دولت جمهوری اسلامی ایران بعنوان یکی از کشورهای متعهد به اجرای اعلامیه جهانی حقوق بشر، می باید علاوه بر آزادی فوری و بدون قید و شرط تمامی بازداشت شده گان و زندانیان سیاسی عقیدتی، نسبت به لغو هرگونه اعدام اقدام نموده، بجای اعمال شکنجه، سرکوب، بازداشت و خشونت، کلیه قوانین حقوق بشری را به اجرا گذاشته، صدای معترضین را بشنوند و به در خواست های آنان توجه نمایند.
982
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از حقوق پیروان ادیان
