هر ساله شماری از انان به رغم مواد 3 و22 اعلامیه جهانی حقوق بشر بر اثر تیراندازی مستقیم ماموران مرزی و یا رفتن روی مین هائی که بر سر راه انان قرار دارد جان می بازند، نقض عضو می شوند و یا بر اثر برف، کولاک، سرما و سقوط از ارتفاعات جانشان را ازدست می دهند، آنان:
کولبرانند، هم آنان که مُدام در خطر مرگ قرار دارند.
بگفته رسول خضری، نماینده مردم سردشت و پیرانشهر در مجلس شورای اسلامی حدود۷۰ هزار کولبر در مناطق مرزی کردستان ایران از راه کولبری معاش روزانه خود را تأمین می‌کنند.
2 شهریور(24 آگوست): طی درگیری مأموران شهرداری سنندج با صاحب یک خانه غیرمجاز، این خانه شبانه به آتش کشیده شد و یک کارگر 
جوان بنام مصلح حسینی در میان آتش سوخت، بگفته سرپرست شهرداری سنندج: متأسفانه مشخص شده 7 نفر از عوامل اجرایی شهرداری روی فیبرهای موجود در محل حادثه بنزین ریخته و خانه را اتش زده اند در حالیکه دو کارگر درون ساختمان بوده اند.
پنجم شهریور برایر با 27 آگوست: گروهی از کولبران کُرد در مناطق مرزی “کیلی” شهرستان سردشت، از سوی نیروهای مرزی مورد هجوم و شلیک مستقیم قرار گرفتند، نتیجه: 1 کولبربه شدت مجروح و 6 تن دیگربه اسامی هوشیار سلیمان پور، بهمن سلیمانپور، احمد حسن زاده، شاهو حمزه ای، محمد عزیزی وسوران که نام خانوادگی وی مشخص نیست، دستگیر شدند.
13 شهریور(4سپتامبر): دو کولبر به نام‌های حیدر فرجی 21 ساله و مامه‌قادر 45 ساله بر اثر شلیک مستقیم نیروهای انتظامی و هنگ مرزی در مناطق مرزی شهرستان بانه کشته شدند، خانواده‌های دو جان باخته فرماندار بانه را مسئول رُخداد این حادثه می‌دانند و می گویند تیراندازی به دستور وی بوده است، از اینرو آنان روز در مقابل فرمانداری تجمع کردند.
17 شهریور برابر با 8 سپتامبر: درحالیکه چندروز از قتل دو کولبر در شهر بانه نمی‌گذرد، در حالیکه هنوز مردم و خانواده آنان هنوز درشوک ناشی ازقتل کولبرانند، یکبار دیگر نیروهای انتظامی مستقر در پاسگاه “سیلوه” پیرانشهر، خودروی شخصی یک کاسبکار کُرددیگر بناام “سالار”، متأهل و اهل مهاباد را به رگبار بسته، وی را کشتند.
19شهریور(10 سپتامبر): با یورش نیروهای امنیتی در شهر مهاباد تجمع اعتراض مردم که برای حمایت از مردم بانه وکشار کولبران به حشونت کشیده شد و براساس گزارش‌های اولیه دستکم ۵ نفر در جریان این خشونت‌ها دستگیر شدند....
و این روند ادامه دارد در حالیکه پیشتر معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار کُردستان اعلام کرده بود: “به جرات خواهم گفت که از زمان روی کار آمدن دولت تدبیر و امید تا کنون حتی یک کولبر در مرزهای کُردستان کشته و یا زخمی نشده است”.
یاد اور میشویم که تاکنون هیچ شخصیت حقوقی و حقیقی در ارتباط با شلیک مستقیم به کولبران و کاسبکاران مرزی کُردستان مورد پیگرد قانونی قرار نگرفته و پرونده‌ی قضایی افرادی که زخمی شده و یا جان خود را از دست می‌دهند به بهانه “حفظ و صیانت از مرزها” به نتیجۀ مشخصی نمی‌رسد و بدین ترتیب علاوه بر جان باختن روزانه این نان آوران، روزانه انبوهی از خانواده های بی سرپرست در معرض فقر و بی خانمانی و انواع آسیب‌های اجتماعی ناشی از آن قرار می‌گیرند.
901
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از حقوق و اقوام و ملل ایرانی
ماده 3 اعلامیه جهانی حقوق بشر:هر فردی سزاوار و محقق به زندگی ازادی و امنیت فردی استت
ماده 22 اعلامیه جهانی حقوق بشر:هر کس بعنوان عضو اجتماع حق امنیت اجتماعی دارد و مجاز است بوسیله مساعی ملی و همکاری بین‌المللی حقوق اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی خود را که لازمهٔ مقام و نمود آزادانه شخصیت او ست با رعایت تشکیلات و منابع هر کشور بدست آورد.
