اطلاعیه 864 کمیته دفاع از حقوق جوان و دانشجو در خصوص فرار مغزها

” ایران باز هم رتبه ی اول را کسب کرد ؛ اینبار به لحاظ فرار مغزها ! “

بر اساس اعلام صندوق بین المللی پول ایران رتبه اول را به لحاظ  فرار مغزها  دارد و آمار خروج از ایران را سالانه بین 150 تا 180 هزار نفر اعلام  کرده است . که این میزان خروج از کشور معادل خروج 150  میلیارد  دلار سرمایه سالیانه از کشور است. هزینه ی  فرار مغزها  دو برابر در آمد نفتی می باشد .

اما چرا جوانان ، دانشجویان و نخبگان در ایران با وجود تمام سختی هایی که مهاجرت و پناهندگی دارد، آن را به جان می خرند و حاضر به ترک وطن و خانواده می شوند؟؟ در ادامه به چند دلیل مهم آن  اشاره می کنیم :

بی توجهی به ماهیت علم ؛ در ایران آن قدر که از خوانندگان ، هنرپیشه ها  و ورزشکاران تجلیل می شود به چهره های ماندگار علمی، استادان برجسته و مبتکران و مخترعان و … احترام گذاشته نمی شود . ( نه تنها احترامی گذاشته نمی شود بلکه در صورتیکه به خواسته های حکومت ایران هم جواب مثبت ندهند محکوم به حبس های طولانی می شوند و به آنها اتهام اقدام علیه امنیت ملی زده می شود !! )

بی توجهی به پژوهش یکی دیگر از این عوامل است .

در سال های پس از انقلاب ایران ، تعداد دانشگاهها بدون هیچ گونه برنامه مدونی و یا تناسب رشته ها با مشاغل ، گسترش یافته اند و توجه بیشتر به سمت معیارهای کمی تا کیفی بوده . به روز نبودن اطلاعات، استفاده از روش های قدیمی و ابزارهای غیر استاندارد ، پایین بودن سطح تحقیقات و پژوهش در مراکز علمی، عدم هماهنگی بین تحقیقات و کاربرد آنها، تخصیص بودجه ناکافی به امر تحقیق و پژوهش در مراکز علمی ، و گسترش و ترویج مدرک گرایی، از عوامل دیگری هستند که بیشترین نارضایتی و دل آزردگی را در بین دانشجویان ، به دنبال  داشته است .

عوامل اقتصادی و فقراز دیگر دلایل جذب فرزانگان به کشورهای دیگر است . وقتی که میزان حقوق یک متخصص در خارج ، ده ها برابر حقوق همان شخص در ایران است ، مسلما بعضی از متخصصان به فکر مهاجرت به آن کشور خواهند بود.

عدم شایسته سالاری؛ واگذاری بسیاری از مشاغل به افراد فاقد صلاحیت و یا کم صلاحیت ، واگذاری مشاغل بر اساس رابطه ، عدم تطابق شغل با تخصص در رشته افراد ، کاغـذ بازی دولـتی و انحصـاری شـدن مشاغـل ، از دیگر عوامل هستند که به مهاجرت نخبگان از کشور ، باعث شده است .

یکی از عوامل مهاجرت نخبگان انحصارات دولتیست . به طوریکه در سال های پس از انقلاب ، از طرفی دولت به دلیل کوچک سازی ، از جذب نخبگان سرباز زده است و از طرف دیگر روند واگذاری فعالیت های کشور به بخش خصوص به کندی پیش رفته است .  

هرچه امید به آینده ، بیشتر باشد ، میزان مهاجرت کمتر می شود. امید به آینده جوانان در رابطه با شغل آینده شان ، میزان در آمد آنها ، توانایی تشکیل زندگی، ازدواج ، خرید مسکن ، و .. تاثیر گذارند و سرانجام امنـیـت کشـور نیز در فـرار مغـزها بی تـاثـیـر نـیست .

« افراد معمولا جذب کشورهایی می شوند که از لحاظ جذابیت و امید به آینده روشن ، اطمینان بیشتری داشته باشند.»

ما اعضای کمیته دفاع از حقوق جوان و دانشجو بی توجهی مسئولان دولت جمهوری اسلامی ایران نسبت به شرایط نخبگان، دانشجویان و جوانان ایرانی را محکوم کرده و بر اساس مواد 3 ، 2، 21 ، 23 ، 1-25 ، 26 ، 27 و 29 اعلامیه جهانی حقوق بشر، خواهان ایجاد شرایطی مساعد و مناسب برای ماندن جوانان در کشور و همچنین امنیت می باشیم  .

864

کانون دفاع از حقوق بشر در ایران

کمیته دفاع از حقوق جوان و دانشجو