بم: شهرستانی که بنام « مرکز مرگبارترین زمین لرزه » شناخته می شود.
زمین لرزه ای با قدرت ۶.۶ ریشتر که در دیماه سال ۱۳۸۲ رخ داد و طی آن نزدیک به۵۰۰۰۰ نفر جان خود را از دست داده، تنها یک سوم جمعیت زنده مانده و در مقابل لقب مرگبارترین زمین لرزه از آن شهرستانی شد که تا قبل از آن رویداد با «ارگ بم»، شاهکار معماری ایران و بزرگترین و قدیمی ترین سازه گلی جهان با ۲۵۰۰ سال قدمت شناخته می شد.
پنجم دیماه هر سال یاد آور خاطراتی است تلخ، از زلزله ای که در نتیجه آن بیشترمردم کرمان و بم عزادار شدند و تعداد بیشماری خانه و سرپناه خود را از دست دادند؛ وسعت تلفات بگونه ای بود که افراد ناچار به دفن اجساد عزیزانشان در گورهای جمعی شدند و همین امر سبب گردید تا آمار دقیقی از تعداد تلفات فاجعه وجود نداشته باشد، روزی که یادآور تخریب بیش از ۸۰ درصد «ارگ بم» است یعنی نابودی بزرگترین سازهٔ خشتی در جهان، اما بواقع چه شد که این زلزله تا بدین حد خسارت و تا بدین میزان تلفات بر جای گذاشت ؟
آیا با سازه های مستحکم تر و مدیریت شهری آگاهانه تر امکان مهار کردن و یا کنترل حجم خسارات وجود نداشت ؟
در سال ۱۳۴۹یعنی۳۳ سال قبل از زمین لرزه شهرستان بم، زلزله ای با شرایط کاملا یکسان در«سن فرناندو» آمریکا رخ داد که ۶۵ کشته را به دنبال داشت اماعدم توجه به نشانه های بسیار از عملکرد غیرطبیعی زمین که قبل از زلزله در کرمان مشاهده میشد مثل بوی نامطبوع، زمین لرزه های کوچک تر، تغییرات در دما، اندازه وصداهای چشمه های زیرزمینی و… که جملگی می توانست از عمق این فاجعه مرگبار بکاهد،عدم مدیریت صحیح، مناسب بهنگام ببحران وکمبود امکانات کافی برای جابجا کردن آوارسبب گردید تا اجساد بسیاری روزها در زیر آوارها باقی مانده ودر نتیجه آن جان خود را از دست بدهند، از دیگر دلایل اصلی این تلفات سنگین جانی، سازه های غیرمتناسب، مصالح ساختمانی غیراستاندارد، عدم کنترل مناسب و دقت کافی بر اصول ساختمان سازی و کارشناسان کنترل کیفیت است که اغلب با دریافت وجه نقد، اشکالات موجود را نادیده می گیرند.
در زمان زلزله بم دولت جمهوری اسلامی به ریاست محمد خاتمی قول مساعدت و پرداخت وام را به زلزله زدگان برای نوسازی و استاندارد سازی مطرح کرد اما بهنگام عمل مبلغ اینگونه « مساعدت » بسیار ناچیز، همراه بامشکلات، قوانین وموازین پر پیچ و خم اداری و سازمانی بود تا آنجا که بسیاری از دریافت کنندگان انصراف خود را اعلام کردند.
با گذشت ۱۶ سال از زلزله بم، هنوز هم افرادی هستند که در کانکس زندگی میکنند
مرگ۲۶هزار نفر در۱۰ ثانیه، کارنامه دولتمردان جمهوری اسلامی ایران و سازمان مدیریت بحران
اگر چه ۱۶ سال از زمین لرزه بم گذشته است وسالها قبل نیز جشن پایان بازسازی این شهر را برگزار کرده اند اما جهانیان بدانند واقعیتها بیانگر آنستکه بازسازی شهر تمام نیست بلکه متوقف شده است، اقساط وامهای پرداخت نشده، خانه‌های نیمه ساخته، حاشیه نشینی، کانکس نشینی و خانه‌های بی آب، سینمای تعطیل، پروژه‌های نیمه تمام و ارگی که هنوز بازسازی نشده تنها بخش کوچکی از مشکلات بسیار زیاداهالی این شهر است، از همه مهمتر صدمات روحی و روانی است که هم اکنون بهزیستی کرمان از آن بعنوان «زمین لرزه خاموش» یاد می‌کند وهیچ چاره‌ای نیز برای آن اندیشیده نشده است و ما بدنوسیله لزوم جایگزینی و اجرای ماده ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر«حق حیات برای همه» ،ماده ۲۵:«حق خوراک و مسکن و مراقبتهای طبی و خدمات لازم اجتماعی برای همه» وبرقراری اهداف هفده گانه سند۲۰۳۰یونسکو بویژه هدف اول: پایان دادن به فقر در تمامی اشکال آن در همه جا، هدف سوم :تضمین زندگی سالم و ترویج رفاه برای همه در تمام سنین و هدف یازدهم : تبدیل شهرها و سکونت گاه های انسانی به مکان های همه شمول، مقاوم و پایدار را برای کلیه شهروندان اعلام میداریم.
1207
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
نمایندگی ایالت نورد راین وستفالن
