اﯾﻦ روز در ﺟﻬﺖ اﻫﻤﯿﺖ ﺑﻪ نابینایان و کم بینایان، ﺗﻮﺟﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻣﺸﮑﻼت آﻧﻬﺎ و اﯾﺠﺎد ﻣﺤﯿﻂ ﻫﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮای اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن از ﻋﺼﺎی ﺳﻔﯿﺪ اﺳﺖ. بر اساس گزارش رسمی سازمان بهداشت جهانی، ۲۸۵ میلیون نفر از مشکلات بینایی رنج میبرند. ۳۹ میلیون نفر از این جمعیت، کاملاً نابینا و بقیه کم بینا هستند. اکثر مبتلایان به نابینایی یا ضعف بینایی در حال حاضر و در آینده از ساکنان کشورهای جنوب آسیا هستند و خواهند بود و زنان (با آمار ۵۴% ) بیش از مردان مبتلا می‌شوند
از عمده معضلات نابینایان در سطح کشور میتوان به موارد زیر اشاره نمود:-عدم استخدام و جذب شهروندان نابینا و کم بینا
– نامناسب بودن وضعیت آموزش و مدارک و کمبود امکانات پرورشی-عدم دسترسی مناسب به اماکن عمومی (پارک ها – بانک ها – فروشگاه ها – ترابری ها– اداره ها و …) -عدم وجود خط بریل یا هشدار دهنده در ساختمان ها و مراکز راهنما به عنوان راهنما ماده ۱ و ۲ اعلامیه جهانی حقوق بشر به عدم تبعیض و برابری تمام انسانها اشاره میکند و تاکید میکند که انسانها باید فارغ از حیث نژاد، رنگ، جنس، زبان، مذهب، عقیده سیاسی یا هرعقیده دیگر و همچنین ملیت، وضع اجتماعی، ثروت، ولادت یا هر موقعیت دیگر، از تمام حقوق و کلیه آزادی هایی که در اعلامیه حاضر ذکر شده است، بهره مند گردند
ماده 19 کنوانسیون حقوق معلولین اعلام میدارد که دولتهای عضو این کنوانسیون حقوق برابر را جهت تمامی افراد دارای معلولیت در مورد زندگی در جامعه با شرایط برابر نسبت به سایرین به رسمیت خواهند شناخت و تدابیر مناسب و مؤثر را جهت تسهیل در بهره مندی کامل افراد دارای معلولیت از این حق و حضور و مشارکت کامل آنها در جامعه فراهم نمایند.
سند ۲۰۳۰ نیز در بندهای ۳،۴،۵ به موضوعاتی همچون -تضمین زندگی سالم و ترویج رفاه برای همه در تمام سنین
-تضمین کیفیت آموزش فراگیر و عادلانه و ایجاد فرصت های یادگیری مادام العمر برای همه -دستیابی به تساوی جنسیتی و توانمند سازی تمام زنان و دختران اشاره میکند. نابینایان، حق بهره‌گیری از کلیه امکانات رفاهی معمول در جامعه را دارند و دولت ها موظف به ارائه خدمات رفاهی و آسایشی به آن ها هستند .تمام مردم در سراسر جهان باید به حقوق اجتماعی و شهروندی نابینایان احترام بگذارند و آن را به رسمیت بشناسند.
